Opieka farmaceutyczna
Atopowe zapalenie skóry AZS
15 minut
5. Kontrola świądu
Świąd jest objawem unikalnym i ograniczonym do skóry występującym m.in. w przebiegu wielu dermatoz obejmujących stan wzmożonej suchości skóry, tj. AZS, pokrzywka oraz infestacje pasożytnicze. Świąd może być też objawem innych chorób. Metody leczenia świądu są bardzo zróżnicowane. Zasadniczo w zwalczaniu świądu wywołanego suchością skóry wystarczające jest obfite stosowanie emolientów (np. linia Eloderm). Natomiast świąd towarzyszący atopii może lepiej reagować na preparaty sterydowe o dużej sile działania oraz doustne leki przeciwhistaminowe.
Z leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji stosuje się jedynie hydroksyzynę, ale tylko w przypadku pacjentów, u których występują zaburzenia snu i trudności w zasypianiu spowodowane nasilonym świądem. Spośród leków przeciwhistaminowych drugiej generacji stosuje się głównie desloratadynę, loratadynę, cetyryzynę oraz feksofenadrynę. Preparaty te są szczególnie przydatne u chorych na AZS, którym towarzyszy zapalenie spojówek lub alergiczny nieżyt nosa.
6. Podsumowanie
AZS jest chorobą złożoną i trudną w leczeniu. Bardzo ważne jest indywidualne podejście do każdego pacjenta i pogłębiony wywiad dotyczący pojawienia się, czasu trwania i okresów nasilenia choroby. W postępowaniu terapeutycznym podstawową rolę odgrywają doświadczenie i ścisła współpraca z pacjentem i/lub jego rodzicami, edukacja, unikanie czynników zaostrzających chorobę, przywrócenie zaburzonych funkcji bariery skórnej, zmniejszenie świądu oraz eliminacja zmian zapalnych i zakażenia skóry. Farmaceuta może odegrać ważną rolę w opiece nad pacjentem z AZS, szczególnie w zakresie porad nt. właściwej higieny skóry, wyboru i stosowania terapii emolientowej oraz przestrzegania zaleceń lekarskich przy stosowaniu leków.