Opieka farmaceutyczna
Atopowe zapalenie skóry AZS
15 minut
Jeśli zmiany o charakterze AZS wymagają leczenia, to podstawą leczenia zmian zapalnych jest stosowanie miejscowych glikokorytkosterydów, np. pirośluzanu mometazonu (steroidu o średniej sile działania). Istotną sprawą jest dobranie odpowiedniej siły preparatu steroidowego do stopnia nasilenia zmian zapalnych. Równie ważna jest długość stosowania produktu leczniczego i stopniowe zmniejszanie siły działania oraz częstości stosowania w miarę poprawy stanu skóry. Konieczne jest równoczesne stosowanie emolientow. Jako że choroba często dotyczy małych dzieci, ważne aby zalecony produkt miał odpowiednią rejestrację. Istotny jest też termin przydatności do użycia od momentu otwarcia opakowania (leczenie często trwa kilka dni i potem następuje przerwa do czasu kolejnego zaostrzenia zmian). Dużym problemem jest też odpowiednia edukacja rodziców czy samych pacjentów odnośnie ilości stosowanego produktu z glkokortykosterydem. Dla ułatwienia powyżej tabela z FTU (jednostka opuszka palca).
***
Okiem farmaceuty
Zamieszczony w niniejszym numerze „Farmacji Praktycznej” artykuł nt. atopowego zapalenia skóry (AZS) w sposób jasny i zwięzły przedstawia podstawowe informacje w zakresie występowania, przyczyn powstawania, objawów oraz leczenia AZS. Pokazuje także, jak bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na postępowanie terapeutyczne, które w zależności od stopnia nasilenia choroby ulega zmianie (patrz: diagram „stopnie AZS i sposób leczenia”).
autorka: mgr farm. Ewa Zygadło-Kozaczuk
Centrum Informacji o Lekach,
www.leki-informacje.pl
Do postępowania podstawowego w AZS zalicza się edukację pacjentów, profilaktykę i przywracanie zaburzonych funkcji bariery naskórkowej za pomocą całkowitej terapii emolientowej. W przypadku nasilenia zmian chorobowych, tzn. przy łagodnej, umiarkowanej lub ciężkiej atopii, oprócz regularnego stosowania emolientów zaleca się miejscowe leczenie przeciwzapalne z zastosowaniem glikokortykosteroidów o różnej sile działania lub/i inhibitorów kalcyneuryny. Natomiast pacjenci z AZS, którzy nie poddają się miejscowemu leczeniu ww. lekami, mogą wymagać leczenia fototerapią lub lekami immunosupresyjnymi.
1. Opieka farmaceutyczna nad pacjentami z AZS
Ze względu na to, że AZS jest schorzeniem występującym coraz częściej, zarówno u niemowląt i małych dzieci, jak i u dorosłych, a liczba preparatów przeznaczonych do stosowania w tej chorobie coraz większa, farmaceuta odgrywa ważną rolę, zarówno w edukacji chorego w zakresie prawidłowej pielęgnacji skóry i stosowania odpowiednich emolientów, jak i w zakresie właściwego stosowania leków zleconych przez lekarza. Powinien także znać główne cele terapii AZS i wiedzieć, w jaki sposób może pomóc pacjentowi w ich osiąganiu.