Zapalenie zatok po niedoleczonym przeziębieniu

 6 minut

Zapalenie zatok po niedoleczonym przeziębieniu

autorka: dr n. farm. Paulina Mączka
farmakolog

U około 30% przeziębionych dorosłych czynnikiem etiologicznym są rhinowirusy, adenowirusy, koronawirusy oraz wirusy grypy. Występowanie infekcji wirusowej powoduje obniżenie odporności organizmu i upośledza fizjologiczną zdolność błony śluzowej górnych dróg oddechowych do zwalczania drobnoustrojów. Infekcja wywołuje stan zapalny i prowadzi do obrzęku błony śluzowej nosa oraz zatok przynosowych. Bezpośrednią konsekwencję niedoleczonego przeziębienia w postaci zapalenia zatok obserwuje się u blisko 52 proc. pacjentów.

Zatoki przynosowe w stanie prawidłowego funkcjonowania organizmu zasiedlone są przez różne szczepy bakterii, np. dwoinki zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae) lub pałeczki hemofilne (Haemophilus influenzae). Wywołany przez wirusy przeziębienia obrzęk śluzówki zamyka połączenia zatok z jamą nosową, co skutkuje zamknięciem drogi odpływu wydzieliny z zatok. Zbierająca się wydzielina staje się pożywką dla bakterii, a wilgotność i temperatura w jamach zatok dodatkowo sprzyjają nadmiernemu rozwojowi zarówno fizjologicznej, jak i patologicznej flory bakteryjnej. Namnażanie się bakterii chorobotwórczych prowadzi do pojawienia się ostrych objawów zapalenia zatok.

Głównym objawem choroby są uciążliwe bóle zatok. Lokalizacja bólu wynika ściśle z tego, która zatoka objęta jest procesem zapalnym. Uczucie ucisku w okolicy czoła wskazuje na zapalenie zatok czołowych, procesowi zapalnemu zlokalizowanemu w zatokach szczękowych towarzyszy ból zębów, górnej szczęki oraz policzków. Infekcja zatok sitowych objawia się obrzękiem powiek i okolic oczu. Jeśli stan zapalny dotyczy zatok klinowych, charakterystycznymi objawami są bóle ucha i szyi.

Strony: 1 2 3