Zapytaj eksperta

Jestem technikiem farmacji i posiadam tytuł magistra (skończyłam zdrowie publiczne na UM). Problem w tym, że pracodawca nie pozwala używać mi tytułu magistra na pieczątce do retaksacji recept. Na pieczątce widnieje moje nazwisko, przed nim skrót „mgr”, a pod spodem znajduje się dopisek „tech. farmacji”. Jak tego rodzaju sprawa przedstawia się od strony prawnej? Czy są jakieś przepisy, które mogłyby wyjaśnić tego rodzaju sytuację?
Przepisy nie określają wzoru pieczątki technika farmaceutycznego. Z pewnością na pieczątce do tzw. retaksacji nie powinny się znajdować informacje, które mogłyby wprowadzać w błąd. Należy również uwzględnić specyfikę wykonywanego zawodu. W aptece skrót „mgr” jednoznacznie bowiem kojarzony jest z magistrem farmacji, a zatem umieszczenie tego skrótu na pieczątce technika farmaceutycznego mogłoby sugerować posiadanie przez niego 5-letnich studiów magisterskich na kierunku farmacja. W kontekście zakazu wprowadzania w błąd należy też mieć na względzie komunikat Pomorsko-Kujawskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej^[1], która postulowała, aby zwracać uwagę na prawidłowość identyfikatorów noszonych w miejscu wykonywania zawodu. Stwierdziła, że identyfikator polegający na użyciu niedefiniowanego w prawie pojęcia „technik farmacji” jest błędny. Niezależnie od powyższego, zakres danych zamieszczonych na pieczątce może ulec ograniczeniu z uwagi na polecenie pracodawcy. W tym zakresie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 lutego 2007 r. (sygn. I PK 211/06). Sąd stwierdził, że podjęcie pociąga za sobą konieczność poddania się pewnym rygorom wynikającym z wykonywania pracy skooperowanej pod kierownictwem przełożonego, a także z samego charakteru zatrudnienia. Rygory te mają wprost podstawę w przepisach prawa ustawowego, regulaminach pracy, a także mogą wynikać z poleceń przełożonych. W przypadku zatem, gdy przepisy prawa nie określają wzoru pieczątki, może to należeć do kompetencji pracodawcy.

Czy prowadzenie dziennika stażowego jest konieczne i wynika z konkretnych przepisów prawa, czy leży wyłącznie w gestii kierownika apteki?
Przedmiotowe zagadnienie reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 lutego 2009 r. w sprawie praktyki zawodowej w aptece. Określa ono ramowy program praktyki zawodowej w aptece, sposób jej odbywania, dokumentowania i zaliczania, w tym wzór dziennika praktyki zawodowej w aptece. Wymóg prowadzenia dziennika stażowego wynika bezpośrednio z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym praktykant prowadzi dziennik praktyki zawodowej w aptece, w którym odnotowuje wykonywane czynności praktyczne oraz nabywane umiejętności. Kierownik apteki może być natomiast opiekunem praktykanta i wówczas będzie potwierdzał w dzienniku wykonanie przez niego określonej czynności lub nabycie umiejętności. Warto także zapoznać się z Komunikatem Ministerstwa Zdrowia w sprawie zasad realizacji sześciomiesięcznego stażu w aptece objętego standardami nauczania dla kierunku studiów farmacja, który odnosi się również do omawianej kwestii.^[2]

Czy jeśli korzystam z uprawnienia zgodnie z kodeksem pracy i nie zgadzam się zarówno na pracę w godzinach nadliczbowych jak i nocnych (posiadam dziecko do lat 4), to obejmuje to dyżury zarówno w dni wolne od pracy jak i w nocy?
Zgodnie z art. 178 § 2 k.p. pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4. r.ż. nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w systemie przerywanego czasu pracy, jak również delegować poza stałe miejsce pracy. Przy czym to pracownik, składając oświadczenie pracodawcy, wybiera, czy i z którego z tych uprawnień skorzysta. Jeżeli pracownik nie zgodził się na pracę w godzinach nadliczbowych, pracodawca nie może mu polecić wykonywania pracy w wyższym niż 8 godzin dobowym wymiarze czasu pracy, nawet jeśli pracownik jest zatrudniony w systemie czasu pracy, w którym praca jest wykonywana ponad 8 godzin dobowo. Jeśli natomiast pracownik dodatkowo nie zgadza się na pracę w godzinach nocnych, pracodawca nie może nakazać mu wykonywania pracy w porze nocnej obowiązującej w zakładzie pracy. Odnośnie natomiast do dyżurów, to należy wskazać, że przepisy prawa pracy nie zawierają co do zasady zakazu (lub ograniczenia) pełnienia dyżurów przez pracowników z dziećmi do 4 lat. Niemniej jednak, jeśli pracownik nie zgodził się na pracę w godzinach nadliczbowych i nocnych, to pracodawca nie może polecić mu pełnienia dyżuru poza zwyczajowymi godzinami pracy, tj. ponad 8 godzin, w dni wolne od pracy i w porze nocnej. Dyżur stwarza bowiem możliwość wykonywania pracy w tych okresach czasu.