Bezpieczeństwo stosowania sildenafilu OTC przez pacjenta

 7 minut

[ A R T Y K U Ł   S P O N S O R O W A N Y ]

autorka: dr Monika Łukasiewicz
ginekolog, seksuolog, położnik

Kwestionariusz pacjenta zawierał 27 pytań zamkniętych dotyczących przeciwwskazań, możliwych działań niepożądanych i interakcji związanych ze stosowaniem sildenafilu. Co jest istotne dla badania, odpowiedzi pacjenta następnie weryfikował lekarz na podstawie uszczegółowionego wywiadu i dostępnej dokumentacji medycznej. W przeprowadzonej ankiecie odsetek wyników fałszywie ujemnych na każde zadane pytanie nie przekroczył 1,6%.
W przypadku najważniejszego przeciwwskazania do stosowania sildenafilu – interakcji z azotanami, np. nitrogliceryna, odpowiedzi fałszywie ujemne wyniosły tylko 0,4%. Zatem, pacjent „fałszywie ujemny” (najważniejszy w całym badaniu), tak go nazwijmy dla uproszczenia, to pacjent, który odpowiedział „NIE”, pomimo iż ma choroby bądź też stosuje inne leki, które wchodziłyby w interakcje z sildenafilem. Dołączony do opakowania Maxigra Go Kwestionariusz pacjenta ułatwia mu ocenę swego stanu zdrowia. Należy zwrócić uwagę, że tylko ci pacjenci, którzy odpowiedzą „NIE” na wszystkie pytania ujęte w Kwestionariuszu pacjenta, mogą kupić w aptece i zastosować Maxigrę Go bez uprzedniej porady lekarza.[1]

ZE – problem wielu mężczyzn
Zaburzenia erekcji (ZE) definiujemy jako brak możliwości osiągnięcia albo podtrzymania erekcji wystarczającej do odbycia satysfakcjonującej aktywności seksualnej. W ciągu całego swojego życia prawie każdy mężczyzna doświadczy kilku epizodów zaburzeń erekcji najczęściej z powodu: stresów, zwiększonej aktywności układu współczulnego, podwyższonego stężenia adrenaliny i noradrenaliny. Badania epidemiologiczne wskazują, że problemy z erekcją nasilają się wraz z wiekiem i występują u ok. 1/4 populacji mężczyzn w wieku 20-50 lat, u niemal czterech na dziesięciu mężczyzn w wieku 51-60, a powyżej 60 lat u więcej niż siedmiu na dziesięciu.[2, 3, 4]

Przyczyny zaburzeń erekcji mogą mieć podłoże zarówno fizjologiczne (np.: miażdżyca, niewydolność nerek, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, niedobór testosteronu czy hiperprolaktynemia), psychogenne (stres w związku, nerwice, stres, depresja), jatrogenne (po lekach: beta-blokery, metyldopa, klonidyna, po radioterapii, po prostatektomii), a także coraz częściej występujące tzw. czynniki ryzyka lifestylowe (siedzący tryb życia, uzależnienie od alkoholu i narkotyków).[5, 6, 7, 8]

Niezależnie od podłoża ZE jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia jest stosowanie produktów leczniczych zawierających sildenafil. Jest on pierwszym i najbardziej znanym przedstawicielem leków należących do grupy tzw. inhibitorów fofodiesterazy 5 (PDE5-I). W 1998 r. został zatwierdzony przez FDA (Food and Drug Administration), jako lek pierwszego rzutu w leczeniu zaburzeń erekcji i zrewolucjonizował świat seksuologii.[7, 9, 10, 11]

Erekcja członka, czyli co odpowiada za sprawną hydraulikę
Erekcja członka występuje dzięki napływowi krwi do ciał jamistych, zbudowanych z mięśni gładkich – niezależnych od naszej woli (osiągnięcie erekcji) i zablokowanie odpływu krwi przez układ żylny, ucisk na naczynia żylne przez osłonkę białawą (utrzymanie erekcji).

Strony: 1 2