Perindopril w chorobach kardiologicznych

Schorzenia kardiologiczne są bardzo szeroko rozpowszechnione w społeczeństwie, a nadciśnienie tętnicze i choroba wieńcowa są dziś zaliczane do chorób cywilizacyjnych. Strategie leczenia tych schorzeń polegają na stosowaniu leków hipotensyjnych, usprawniających pracę serca czy zmieniających własności krwi.

Kierunki działania leku

Perindopril to przedstawiciel grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny drugiej (ACE-I). Poprzez blokowanie enzymu konwertującego angiotensynę pierwszą do angiotensyny drugiej zostaje zmniejszone stężenie angiotensyny drugiej, a w związku z tym i jej efekty działania. Działanie leku ma kilka kierunków. Perindopril zmniejszając stężenie angiotensyny powoduje m.in. spadek ciśnienia tętniczego oraz regresję remodelingu mięśnia sercowego (patologicznej przebudowy mięśnia sercowego), co poprawia ogólną wydolność układu sercowo-naczyniowego. Długotrwałe hamowanie układu RAA (renina – angiotensyna – aldosteron) prowadzi do poprawy czynności śródbłonka. Angiotensyna II prowadzi do bezpośredniej stymulacji proliferacji komórkowej oraz uwalniania aldosteronu, a ten z kolei nasila proces patologicznego włóknienia. Podanie perindoprilu hamuje te niekorzystne konsekwencje i zwiększa przez to rezerwę wieńcową. Lek wykazuje również działanie profibrynolityczne, m.in. przez hamowanie inhibitora aktywatora plazminogenu. Udokumentowano także działanie przeciwzapalne oraz zmniejszanie stresu oksydacyjnego (zmniejszenie oksydacji LDL).

Potwierdzona skuteczność

Na rynku perindopril istnieje w kilku dawkach, ale należy podkreślić, że wszystkie badania kliniczne, na podstawie których dokonywano rejestracji, były prowadzone dla dawek 4 i 8 mg. Dawki 5 i 10 mg, także dostępne na rynku, mają te same wskazania, a stosowanie większej dawki nie wpływa na zmianę ich siły działania. Przeprowadzone badania potwierdzają wysoki wskaźnik T/P (trough:peak ratio). Jest to współczynnik stosowany w celu porównania czasu i jakości działania leków hipotensyjnych. W przypadku perindoprilu waha się on od 60 do 100 proc. i jest jednym z najwyższych spośród prili. Jako długodziałający ACE-inhibitor, podany w jednej dawce, zapewnia skuteczne obniżenie ciśnienia przez 24 godziny. Skuteczność tę wykazano na dawkach 4 i 8 mg, które dodatkowo są dobrze tolerowane nawet wśród pacjentów będących w grupie większego ryzyka, jak osoby starsze czy pacjenci po zawale serca. Rejestracje wskazań do stosowania leku bazują na wnioskach płynących z zakrojonych na szeroką skalę badań. Wszystkie z nich opierały się na tych samych dawkach (4 i 8 mg), a więc uzasadnione jest ich stosowanie w preparacie wprowadzanym na rynek farmaceutyczny.

Wyniki badań

W badaniu EUROPA (European trial on reduction of cardiac events with perindopril in stable coronary artery disease) porównywano perindopril w dawce 8 mg/dobę z placebo u pacjentów ze stabilną chorobą niedokrwienną serca bez objawowej niewydolności serca. W badaniu brało udział ponad 12 tys. pacjentów przez średnio 3, 4 lata. Ci, którzy przyjmowali perindopril, byli mniej narażeni z powodu powikłań sercowo-naczyniowych, zawał serca czy nagłe zatrzymanie krążenia zakończone skuteczną resuscytacją. Dodatkowo badania PROGRESS (The Perindopril pROtection aGainst REcurrent Stroke Study) z użyciem perindoprilu wykazały znaczący spadek ryzyka zawałów serca o 38 proc., a incydentów sercowonaczyniowych o 26 proc. W badaniu stosowano dawkę 4 mg/dobę, zwiększając ją po 2 tygodniach do dawki docelowej 8 mg, o ile była dobrze tolerowana. PREAMI (The Perindopril Remodeling in Elderly with Acute Myocardial Infraction) to kolejne badania nad wskazaniami do zastosowania perindoprilu. Prowadzono je na grupie osób po 65. r.ż., po przebytym zawale z zachowaną wydolnością lewokomorową, podając 8 mg perindoprilu na dobę. Zaobserwowano zdecydowane obniżenie ryzyka hospitalizacji i remodelingu serca w tej populacji. W badaniach PEP CHF(Perindopril for Elderly People With Chronic Heart Failure) porównywano wpływ perindoprilu z placebo na spadek śmiertelności u pacjentów z niewydolnością zastoinową serca. Były to osoby po 70. r.ż., u których po roku stosowania perindoprilu spadła liczba hospitalizacji z powodu incydentów sercowo-naczyniowych oraz polepszył się stan pacjentów z typem niewydolności NYHA I.

Mniej nie znaczy słabiej

W dobie ciągłych zmian i nowych rejestracji warto uważniej przyjrzeć się preparatom już obecnym i nowo wprowadzanym na rynek apteczny. Wciąż obecne na rynku dawki 5 i 10 mg wcale nie zawierają większej ilości substancji czynnej, jak pozornie by się mogło wydawać. Nie są to więc dawki większe ani skuteczniejsze, gdyż porównując zawartość substancji czynnej mamy 3,395 mg perindoprilu w preparacie 5 mg i 3,34 w nowym produkcie 4 mg oraz odpowiednio 6,79 i 6,67 mg w 10 i 8 mg. Informacja ta może być również pomocna w wytłumaczeniu pacjentowi, że ewentualna zmiana jakiej dokonuje lekarz ordynując nową dawkę 4 mg w postaci nowego preparatu zamiast uprzedniej 5 mg nie oznacza wcale przepisania leku o 20 proc. słabszego, gdyż zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego zawartość substancji czynnej jest taka sama. Dodatkowo po raz kolejny podkreślmy fakt pełnego udokumentowania działania właśnie „nowej” 4 i 8 mg dawki w przeprowadzonych wielokrotnie badaniach nad perindoprilem, jak chociażby w wymienionych wyżej EUROPA czy PROGRESS.