Zaparcia w podróży

Zmiana diety, wody, stołowanie się w przypadkowych miejscach, są często przyczyną biegunek i pacjenci zwykle pamiętają, by zawczasu odpowiednio się przed nimi zabezpieczyć, zabierając ze sobą odpowiednie preparaty. Należy jednak pamiętać, że zmiana środowiska i otoczenia czy niechęć do korzystania z publicznych toalet, bywają przyczyną odwrotnego problemu. Mowa o zaparciach, które zdarzają się bardzo często i również są przyczyną ogromnego dyskomfortu, szczególnie u kobiet, którym objawy towarzyszące, np. w postaci wzdętego brzucha, doskwierają bardziej, choćby ze względów estetycznych.

Przyczyną świadome działanie

Zaparciom sprzyja zbyt mała ilość błonnika w diecie. Normy zalecane przez WHO to 25-40 g błonnika dziennie, a w Polsce przeciętnie przyjmujemy go o połowę mniej. Inną przyczyną jest także zbyt mała ilość przyjmowanych płynów, na które latem mamy większe zapotrzebowanie. Mimo sezonu letniego i dostępu do świeżych warzyw i owoców bogatych w błonnik, część osób wciąż preferuje dietę obfitującą w tłuszcze i węglowodany.

Z drugiej strony czasami jest to świadome działanie na wyjazdach, bowiem spożycie świeżych, nieprzetworzonych owoców czy warzyw, np. z ulicznego straganu, których nie mamy możliwości dokładnie umyć lub obrać, stanowi często zagrożenie biegunką. Pacjent powinien zatem zabrać ze sobą w podróż odpowiedni środek, który w razie potrzeby rozwiąże problem, a jednocześnie będzie dostosowany do warunków i oczekiwań.

Środki przeczyszczające

Wśród środków przeczyszczających należy wyróżnić leki zwiększające objętość mas kałowych, środki zmiękczające i ułatwiające pasaż, leki osmotyczne i drażniące (pobudzające, kontaktowe). W przypadku pierwszych czterech grup, po podaniu doustnym na efekt trzeba czekać nawet do 72 godzin, co dla osób które chcą doraźnego, szybkiego efektu często stanowi argument przeciwko zakupowi takiego środka. Dodatkowo przyczyną wykluczenia może być też inny, praktyczny aspekt związany z trwałością danej formy leku przy podwyższonych temperaturach oraz jego transport. Czopki mogą ulec deformacji, a butelka syropu jest niechętnie widzianym dodatkowym ciężarem w i tak pełnej już walizce. Poza tym substancje czynne w formie płynnej są mniej trwałe niż np. zioła czy tabletki bardziej odporne na temperaturę.

Preparaty ziołowe

Pacjenci cierpiący z powodu zaparć chętnie wybierają preparaty ziołowe. Preferują je szczególnie kobiety po 40. roku życia. Ziołowe środki są niedrogie, co stanowi ważny argument dla osób o niższych dochodach. Dodatkowym atutem ziół do zaparzania może być ich owocowy smak, a kapsułek duża wygoda stosowania. Preparaty ziołowe mają działanie pobudzające. Zawarte w herbatach czy tabletkach senes, rzewień, aloes lub kruszyna wywołują podrażnienie i wzmagają ruchy perystaltyczne jelita grubego.

Drugim kierunkiem działania metabolitów antrazwiązków jest zwiększenie wydzielania wody i elektrolitów przez błonę śluzową do światła jelita grubego i hamowanie resorpcji zwrotnej wody. Prowadzi to do zwiększenia objętości płynu i ciśnienia w jelicie, nasilając ruchy perystaltyczne jelita grubego i przyspieszając transport treści pokarmowej. Preparaty opierające działanie na antrazwiązkach mogą być stosowane doraźnie do 7 dni. Są przeciwwskazane w ciąży oraz w trakcie miesiączki, a także przy stanach zapalnych jelit.

Szczególnie latem należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu, gdyż środki te zaburzają gospodarkę elektrolitową. Warto wspomnieć, że zaparciom możemy przeciwdziałać stosując także domowe metody, np. jedząc suszone śliwki, morele, figi, pokarmy bogate w błonnik, jak otręby, razowe pieczywo oraz zwiększając aktywność ruchową.