Skrót informacji
Miłorząb japoński (łac. Ginkgo biloba) jest drzewem dwupiennym pochodzącym z północno wschodniego obszaru Chin, sprowadzonym do Europy w XVIII wieku. Pozyskiwanym surowcem jest liść miłorzębu japońskiego (łac. Ginkgo bilobae folium) zawierający nie mniej niż 0,5% flawonoidów w przeliczeniu na glikozydy flawonowe. Liście zbiera się jesienią, zanim zżółkną, a następnie suszy w temperaturze pokojowej w przewiewnym i zacienionym miejscu.
Liście miłorzębu są bogate w substancje czynne. Występują w nich flawonoidy (0,5-1,8%) – głównie flawony i flawonole (kemferol, apigenina, kwercetyna, luteloina i izoramnetyna), biflawonoidy oraz proantocyjanidyny. Poza tym terpeny (0,03-0,25%), laktony terpenowe, laktony diterpenowe (ginkgolidy A,B, C, J, M), sekswiterpeny (bilobalid) oraz fitosterole. Surowiec zawiera ponadto kwasy fenolowe (pochodne kwasu benzoesowego i cynamonowego), fitosterole, polisacharydy oraz związki katechinowe (galokatechina, epigalokatechina, epikatechina). Główne działanie przypisuje się dwóm grupom związków występujących w surowcu: glikozydom flawonoidowym oraz laktonom terpenowym.
Glikozydy flawonoidowe dzięki zdolności wychwytywania wolnych rodników chronią komórki organizmu przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Laktony terpenowe, do których zalicza się ginkgolidy i bilobalidy, dzięki szczególnej budowie chemicznej są związkami charakterystycznymi dla miłorzębu japońskiego.
Suplementacja Ginkgo Biloba nie jest stosowana u dzieci i osób poniżej 18. r.ż. Przeciwwskazania obejmują również ciążę i karmienie piersią. W wypadku przyjmowania innych leków użycie miłorzębu japońskiego należy skonsultować z lekarzem, gdyż może ono nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych.
Olejek z mięty pieprzowej – naturalne rozwiązanie na ból brzucha i wzdęcia w szczególności u osób z IBS
Sezonowe alergiczne zapalenie spojówek – objawy, profilaktyka, leczenie