Mechanizm działania składników diety poprawiającej odporność

autor: dr n. med. Leszek Marek Krześniak
specjalista chorób wewnętrznych

Przeziębienie i choroby tego kręgu dosięgają przede wszystkim osób, których układ odporności jest osłabiony z powodu przewlekłych schorzeń, pod wpływem stresu, braku w diecie odpowiedniej ilości witamin i mikroelementów bądź przez nadużywanie używek. Choroby te zwykle ustępują stosunkowo szybko. Jeśli jednak powtarzają się często lub przedłużają się, może to świadczyć o upośledzeniu funkcjonowania układu odporności. Jego prawidłowe działanie w dużym stopniu zależy od diety, a zwłaszcza zawartych w niej antyoksydantów, witamin i minerałów. Warto wiedzieć, że przy wystąpieniu ostrej infekcji zapotrzebowanie na te związki wzrasta wielokrotnie w stosunku do stanu przed zachorowaniem. Wiele osób stosuje dziś różnego rodzaju diety odchudzające, niskoenergetyczne, zubożone w niektóre składniki lub wręcz stosują głodówki. Osoby takie znacznie częściej zapadają na przeziębienia. Stosowanie podobnych diet w okresie przeziębienia prowadzi zwykle do przedłużania się choroby.

Związkiem, który zapobiega przeziębieniom, jest witamina C. To jeden z najsilniejszych wymiataczy wolnych rodników, który uszczelniając nabłonki, zapobiega łatwemu przenikaniu drobnoustrojów wywołujących przeziębienia. Witamina C gromadzi się w leukocytach, które odgrywają bardzo ważną rolę w obronie przed infekcjami. Badania potwierdziły, że osoby zażywające regularnie tę witaminę rzadziej przeziębiają się (dzieci i dorośli) w porównaniu z osobami, które nie dostarczają odpowiednich jej ilości do organizmu. Warto pamiętać, że podczas przyjmowania kwasu acetylosalicylowego należy zwiększyć zażywanie witaminy C. Organizm człowieka nie jest w stanie jej wyprodukować, ani zmagazynować w dużych ilościach, dlatego musi być dostarczana z dietą na bieżąco. Jednorazowe podawanie dużych dawek witaminy C wcale nie przynosi większych korzyści, bo organizm nie jest w stanie ich spożytkować i są one usuwane. Warto pamiętać, że procesy przetwarzania żywności i długotrwałe jej przechowywanie zmniejszają jej zawartość w owocach i warzywach. Bogatym naturalnym jej źródłem są u nas owoce dzikiej róży, które zawierają ok. 30-40 razy więcej witaminy C niż owoce cytrusowe (100 ml soku zawiera 450 mg tej witaminy). W Ameryce Środkowej z kolei najbogatszymi w witaminę C są owoce aceroli (Malpigia granatolistna – Malpighia emarginata) – 100 g owoców zawiera 4500 mg tej witaminy. Warto dodać, że witamina C z owoców dzikiej róży i aceroli, w związku z zawartymi w tych owocach karotenoidami i flawonoidami, wykazuje dużą odporność na procesy utleniania i cechuje się bardzo dużą zdolnością wymiatania wolnych rodników.

Strony: 1 2 3