Nauka
Interakcje leków stosowanych w chorobach przewodu pokarmowego
7 minut
BISAKODYL
Nasila działanie kaliuretyczne diuretyków i glikokortykosteroidów. W wyniku przedłużonego stosowania bisakodylu może dojść do zmniejszenia stężenia potasu w surowicy i wtórnego nasilenia działania glikozydów naparstnicy oraz leków antyarytmicznych. Mleko, leki zobojętniające sok żołądkowy, w szczególności inhibitory pompy protonowej osłabiają działanie bisakodylu podanego doustnie, a ponadto dochodzi do zwiększenia ryzyka podrażnienia błony śluzowej żołądka; leki te lub mleko należy podawać 1h przed przyjęciem bisakodylu doustnie lub 1h po jego przyjęciu.
MAKROGOL
Lek może uniemożliwić wchłonięcie przyjętych jednocześnie preparatów doustnych. Podobne interakcje dotyczą stosowanego węgla leczniczego, białczanu taniny oraz smektynu dwuoktanościennego.
LAKTULOZ
Leki zobojętniające sok żołądkowy podawane jednocześnie z laktulozą mogą zmniejszać skuteczność jej działania. Laktuloza wykazuje synergizm działania z neomycyną. Długotrwałe stosowanie jej w dużych dawkach może doprowadzić do hipokaliemii, co może nasilać działanie glikozydów naparstnicy oraz może zwiększyć ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych podczas stosowania leków przeciwarytmicznych. Laktuloza może powodować inaktywację leków, których uwalnianie zależy od odczynu, ponieważ obniża pH w okrężnicy. Laktuloza nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych. Interakcja ta nie jest jednoznaczna w przypadku stosowania nowych doustnych antykoagulantów. Stosowanie laktulozy łącznie z wyciągami z korzenia lukrecji zwiększa ryzyko wystąpienia hipokaliemii.
LOPERAMID
Jednoczesne stosowanie rytonawiru może powodować 2–3 krotne zwiększenie stężenia loperamidu w osoczu. W istotnie klinicznie interakcje nie wchodzi stosowany w leczeniu biegunki RACEKADOTRYL.