Nauka
Interakcje leków stosowanych w chorobach przewodu pokarmowego
7 minut
FAMOTYDYNA
Famotydyna może zmieniać wchłanianie innych leków przez zmianę pH soku żołądkowego (m.in. może zmniejszać wchłanianie azolowych leków przeciwgrzybiczych stosowanych doustnie, amoksycyliny, preparatów żelaza – należy zachować 2h odstępu między przyjęciem tych leków). Famotydyna nie wpływa na układ enzymów mikrosomalnych wątroby, a tym samym na przemianę leków metabolizowanych w wątrobie, m.in.: wafraryny, teofiliny, fenytoiny, diazepamu, propranololu. Środki zobojętniające sok żołądkowy oraz pokarm nie wpływają istotnie na dostępność biologiczną famotydyny.
PANKREATYNA
Niektóre kwasy, sole kwasu węglowego i wodorotlenek potasu neutralizują działanie enzymów zawartych w preparacie. Stosowanie pankreatyny może powodować zmniejszone wchłanianie kwasu foliowego. W przypadku równoległego stosowania z doustnymi preparatami żelaza może powodować zmniejszenie stężenia żelaza w surowicy. Antagoniści receptora H2 inhibitory pompy protonowej i inne leki zwiększające pH soku żołądkowego mogą zmniejszyć skuteczność działania leku; podobny efekt może wystąpić po podaniu z pokarmem o pH>5,5.
Interakcje leków o działaniu hepatoprotekcyjnym
Leki o działaniu hepatoprotekcyjnym, takie jak asparaginian ornityny oraz kwas tiazolidynokarboksylowy, wchodzą w klinicznie istotne interakcje z innymi równocześnie stosowanymi lekami.
POCHODNE KWASU 5-AMINOSALICYLOWEGO – MESALZYNA, OLSALAZYNA, SULFASALAZYNA
Równoległe stosowanie z azatiopryną lub 6-merkaptopuryną może zwiększać ryzyko zahamowania czynności szpiku kostnego. Nie należy stosować równolegle z preparatami zmieniającymi pH soku żołądkowego (inhibitory pompy protonowej, H2 antagoniści). Zwiększa ryzyko krwawienia podczas jednoczesnego stosowania doustnych leków przeciwzakrzepowych, acenokumarolu oraz warfaryny. Nie wiadomo, czy interakcja ta ma znaczenie w przypadku stosowania rywaroksabanu, dabigatranu oraz apiksabanu – należy zachować ostrożność. Działanie pochodnych kwasu 5 aminosalicylowego może ograniczać także laktuloza. Leki te mogą nasilać działanie pochodnych sulfonylomocznika, natomiast hamować działanie furosemidu, torasemidu i spironolaktonu oraz ryfampicyny. Szczególnie sulfasalazyna zwiększa toksyczność metotreksatu. Stosowane równolegle z glikokortykosteroidami mogą powodować nasilenie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha).