Co warto wiedzieć o trądziku?

Wykwity skórne w trądziku prowokują czasem pacjentów do mechanicznego ich usuwania. Dłubanie, wyciskanie, drapanie i inne tego typu zabiegi na twarzy w wielu przypadkach skutkują powstawaniem przebarwień, a czasem nawet blizn potrądzikowych. Warto nadmienić, że podczas próby mechanicznego oczyszczenia skóry ze zmian trądzikowych może także dojść do nasilenia stanu zapalnego i „rozsiania” zmian na większym obszarze.

Nasuwa się myśl, że aby skutecznie walczyć z trądzikiem, należy działać na jego przyczyny. Postępowanie powinno bazować na odblokowaniu zatkanych ujść mieszków włosowych, zmniejszeniu produkcji łoju, redukcji stanu zapalnego oraz zahamowaniu rozwoju bakterii. W celu odblokowania zaczopowanych ujść mieszków włosowych stosuje się preparaty miejscowe o działaniu złuszczającym. Takie właściwości wykazuje kwas azelainowy, kwas glikolowy czy kwas retinowy (tretynoina). Z kolei stan zapalny i rozwój bakterii jest kontrolowany przy zastosowaniu nadtlenku benzoilu i antybiotyków.

W trądziku najczęściej stosowana jest erytromycyna i klindamycyna. Nowoczesne preparaty są dwu- lub kilkuskładnikowe. Pozwalają dzięki temu na lepszą kontrolę procesu postępowania z trądzikiem i ułatwiają pacjentom aplikację. Opcji jest bez liku, dlatego warto zasięgnąć porady doświadczonego dermatologa w celu doboru najwłaściwszego działania. Im wcześniej zostanie rozpoczęte, tym większa szansa na sukces, a przede wszystkim mniejsze ryzyko wystąpienia niepożądanych skutków w postaci przebarwień i blizn.

Warto pamiętać!

Główne czynniki etiologiczne trądziku pospolitego:

• zwiększona produkcja sebum,
• nadmierne rogowacenie mieszkowe (hiperkeratynizacja),
• działanie Propionibacterium acnes w mieszkach włosowych,
• stan zapalny.

Strony: 1 2