Urlop a staż pracy

„W jaki sposób należy naliczać wymiar urlopu wypoczynkowego w odniesieniu do stażu pracy?”

Zgodnie z art. 154 § 1 k.p. wymiar urlopu wypoczynkowego wynosi 20 dni − jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat; 26 dni − jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat. Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony w § 1; niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia § 2).

Stosownie do art. 1541 k.p. do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.

W świetle art. 155 k.p. do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:

• zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
• średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
• średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
• średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
• szkoły policealnej – 6 lat,
• szkoły wyższej – 8 lat.

Okresy nauki, o których mowa powyżej nie podlegają sumowaniu. Ponadto przepisy k.p. przewidują wliczanie do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego także innych okresów, m.in. okresu czynnej służbowy wojskowej (art. 301 § 2 k.p.), służby w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub innych formacjach (art. 302 k.p.). Zatem w zależności od stażu pracownika przysługuje mu 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego. Jest to podstawowy wymiar urlopu, do którego uprawniony jest pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy przez cały rok kalendarzowy. Przepisy szczególne mogą przewidywać dodatkowe dni urlopu (np. art. 105[1] ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej[2]).