Odszkodowanie za przestrzeganie zakazu konkurencji po ustaniu zatrudnienia

„Mam podpisana umowę o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia. Czy po rozwiązaniu umowy o pracę mogę żądać jakiejś formy odszkodowania za przestrzeganie ww. zakazu?”

Podstawa prawna

W związku z zawarciem na podstawie art. 1011 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy^[1] umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, pracownikowi przysługuje od pracodawcy odszkodowanie. Stosownie do art. 1012  § 3 k.p. odszkodowanie nie może być niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji. Zadaniem odszkodowania jest rekompensata pracownikowi braku możliwości podjęcia konkurencyjnej działalności. Przykładowo, jeżeli pracownik otrzymał w ciągu ostatniego półrocza zatrudnienia wynagrodzenie w łącznej kwocie 60 000 zł brutto, a zakaz konkurencji ma obowiązywać przez sześć miesięcy po rozwiązaniu umowy o pracę, to wysokość odszkodowania nie może być niższa niż 25% tej kwoty, a więc 15 000 zł. Roszczenie odszkodowawcze przysługujące byłemu pracownikowi za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy przedawnia się tak, jak roszczenie ze stosunku pracy^[2] – stosownie do art. 291 § 1 k.p. ulega więc przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W razie sporu o odszkodowaniu orzeka sąd pracy.

Obowiązek pracodawcy wypłaty odszkodowania aktualizuje się w terminach określonych w umowie o zakazie konkurencji, a jeżeli strony ich nie ustaliły – w okresach miesięcznych. Nie ma zatem przeszkód, aby w umowie określić, że wypłata odszkodowania nastąpi w całości z góry albo dopiero po upływie okresu, na jaki zawarto umowę. Wypłacone byłemu pracownikowi odszkodowanie jest opodatkowane – (art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych^[3]).