Powrót do pracy po urlopie macierzyńskim

 2 minuty

Wróciłam do pracy po urlopie macierzyńskim. Wcześniej byłam na zaległym urlopie wypoczynkowym. Na moje stanowisko szef zatrudnił na czas nieokreślony mojego podwładnego. Minęły trzy miesiące, a nadal nie mogę zajmować się dawnymi obowiązkami. Teraz szef chce mnie pisemnie oddelegować na trzy miesiące, bo nie ma dla mnie jeszcze stanowiska. Jakie mam prawa w tej sytuacji?

Na wstępie należy zauważyć, że powrót do pracy nie nastąpił bezpośrednio po urlopie macierzyńskim, a po urlopie wypoczynkowym. W tej sytuacji pracodawca nie miał obowiązku zastosowania art. 1832 k.p., zgodnie z którym pracodawca dopuszcza pracownika po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, na dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie jest to możliwe, na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom zawodowym, za wynagrodzeniem za pracę, jakie otrzymywałby, gdyby nie korzystał z urlopu.

W omawianym przypadku pracodawca skorzystał z rozwiązania przewidzianego w art. 42 § 4 k.p., tj. powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika (tzw. oddelegowanie). Powierzenie pracownikowi innej pracy w trybie art. 42 § 4 k.p. jest odformalizowane i następuje w drodze polecenia pracodawcy, nie musi być dokonane na piśmie ani zawierać uzasadnienia.*

Z uwagi jednak, że minęły już 3 miesiące pracodawca nie ma dłużej możliwości korzystania z ww. przepisu. Oznacza to, że jeżeli pracodawca ma zamiar wymagać od Pani wykonywania innej pracy niż określonej w umowie o pracę, powinien złożyć wypowiedzenie zmieniające, o którym mowa w art. 42 § 1-3 k.p. W razie odmowy przyjęcia przez Panią zaproponowanych warunków pracy lub płacy, umowa o pracę rozwiąże się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia.

* Por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia z 4 października 1979 r., I PRN 117/79 oraz z dnia 18 września 2014 r. III PK 138/13.