Nauka
POChP – przewlekła obturacyjna choroba płuc
7 minut
Światowa Inicjatywa Zwalczania Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc (GOLD) opracowała stopnie ciężkości choroby w oparciu o badanie spirometryczne i wartość natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1) po leku rozszerzającym oskrzela (patrz: tabela). Cięższa postać POChP (GOLD 3 i 4) wiąże się z większym ryzykiem zaostrzeń i pogarsza rokowanie. Im wcześniej zostanie postawione rozpoznanie, tym większe szanse na zahamowanie postępu choroby. Decydującą rolę odgrywa zaprzestanie palenia tytoniu. Samo przyjmowanie leków to zdecydowanie za mało. Dlatego duży nacisk należy położyć na edukację pacjentów i ich rodzin. Odsetek ludzi zaprzestających palenia pod wpływem porady lekarzy i innych pracowników służby zdrowia jest większy niż osób podejmujących decyzję samodzielnie. Substytucja nikotyną (gumy, plastry, tabletki do ssania itp.) oraz farmakoterapia (bupropion, wareniklina) również zwiększają liczbę osób zrywających z nałogiem.
W każdym stopniu zaawansowania POChP wskazana jest aktywność fizyczna dostosowana do stanu chorego. Ważne jest systematyczne wykonywanie ćwiczeń w domu, zwłaszcza tych, poprawiających czynność układu oddechowego. Ćwiczeniom oddechowym powinna towarzyszyć dbałość o prawidłową masę ciała, ponieważ otyłość nasila objawy POChP. Chorzy powinni spożywać niewielkie posiłki co 3 godziny, dbając, by były zróżnicowane i bogate w antyoksydanty.
Co roku każdy chory powinien być szczepiony przeciwko grypie. Leczenie farmakologiczne powinno być dostosowane do nasilenia objawów, stopnia zwężenia oskrzeli (obturacji), częstości zaostrzeń i chorób współistniejących.
Zgodnie z wytycznymi GOLD (2014):
- preferowana jest wziewna droga podawania leków,
- wybór między lekami przeciwcholinergicznymi a ß2-mimetykami zależy od dostępności leków i odpowiedzi chorego,
- długo działające leki rozszerzające oskrzela są wygodniejsze dla chorego niż leki krótko działające,
- łączenie leków z różnych grup zwiększa skuteczność leczenia i zmniejsza działania niepożądane w porównaniu ze stosowaniem coraz większych dawek jednego leku.