Opieka farmaceutyczna

27.02.2018

7 minut

Zamach na arcydzieło, czyli Gioconda z wąsami – naukowe rozważania o kobiecie z PCOS

Skrót informacji

Marcel Duchamp to szalony surrealista, który z pisuaru zrobił fontannę, a Mona Lisie dorysował wąsy i bródkę, tworząc tym samym nowe dzieło sztuki. Ciągle to przecież ta sama Mona Lisa, ciągle się zagadkowo uśmiecha, tylko teraz jej uśmiech nabiera trochę innego, ironicznego znaczenia – czy kobieta z wąsami to na pewno pacjentka z zespołem jajników policystycznych, czy może ciągle świat nauki wie za mało o tym, co kryje się w tajemniczym uśmiechu Giocondy z wąsami.

***

Zapraszamy do nowego cyklu artykułów pod tytułem „NIEPŁODNOŚĆ – EPIDEMIA XXI WIEKU”. Ich autorką jest dr Monika Łukasiewicz, specjalista położnictwa i ginekologii oraz seksuologii. Na co dzień zajmuje się diagnostyką i terapią problemów z zakresu endokrynologii ginekologicznej i zaburzeń płodności.

partner

Niepłodność dotyczy 10-15% par w wieku reprodukcyjnym. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) traktuje niepłodność jako chorobę, a nawet jako chorobę społeczną. W tym i najbliższych numerach przybliżymy Państwu problematykę niepłodności, która według danych dotyka coraz więcej par.

Etiologia


Zespół jajników policystycznych (PCOS – polycystic ovary syndrome) to złożona dysfunkcja jajników prowadząca do wielu zaburzeń metabolicznych i hormonalnych. Choroba dotyka ok. 6 20% kobiet w wieku reprodukcyjnym. Rozpoznanie PCOS stawia się na podstawie kryteriów Rotterdamskich ustalonych w 2003 r. Obecność 2 z 3 następujących objawów przemawia za diagnozą:

  • hiperandrogenizm (zarówno kliniczny jak i biochemiczny),

  • brak albo rzadkie owulacje,

  • jajniki o budowie policystycznej w USG (obecność >12 pęcherzyków antralnych od 2 do 9 mm).


Okazuje się jednak, że ok. 32% kobiet, u których stwierdzamy owulację, spełnia ostatnie kryterium Roterdamskie dotyczące budowy jajników, co często prowadzi do tzw. nadrozpoznawalności PCOS.[1]

Etiologia PCOS jest wieloczynnikowa i nie do końca znana. Postuluje się działanie czynników genetycznych (80% przypadków) oraz czynników środowiskowych (w tym substancji chemicznych zaburzających działanie systemu hormonalnego tzw. EDC (Endocrine Disrupturing Chemicals, np. obecny w opakowaniach plastikowych bisfenol A (BPA)). Substancje te, działając w czasie życia płodowego i przed dojrzewaniem, na trwale mogą uszkadzać gonadę, co w przyszłości manifestuje się wystąpieniem PCOS.[1, 2]

Androgeny


I w tym miejscu trzeba przyznać, że taki np. testosteron to nie tylko męski drapieżnik, bo my kobiety mamy go w całkiem sporej ilości, a kobiety z PCOS mają go w nadmiarze. Z powodu nadmiaru androgenów nie dochodzi do r zwoju pęcherzyka dominującego, czyli nie ma owulacji albo są one bardzo rzadkie. Brak owulacji u pacjentek z PCOS może być związany nie tylko jednak z wewnątrzjajnikowym nadmiarem androgenów, ale także z zaburzonym wydzielaniem gonadotropin – nadmiar LH oraz z hiperinsulinemią.
The Androgen Excess PCOS Society Task Force uważa, że PCOS powinno  być traktowane jako choroba nadmiaru androgenów, a niezbędnym warunkiem diagnozy PCOS powinien być stwierdzony hiperandrogenizm. Najlepszym zaś wskaźnikiem takiego nadmiaru jest hirsutyzm oraz podwyższone stężenie wolnego testosteronu. Na hirsutyzm właśnie cierpi nasza Mona Lisa z wąsami.

Jego objawami są nie tylko nadmierne owłosienie wargi górnej, brody, ale także kończyn, kresy białej otoczki wokół brodawek sutkowych czy wzgórka sromowego. Podwyższone stężenie wolnego testosteronu sprawia, że kobiety z PCOS często uskarżają się na znacznie przetłuszczające się włosy, problemy z cerą na twarzy, plecach i dekolcie.[1, 3]

Manifestacja kliniczna pacjentek z PCOS


Kiedy pacjentka z ciężkim zespołem PCOS wchodzi do gabinetu ginekologa, bardzo często już przy wejściu jej wygląd narzuca rozpoznanie. Często jest to dziewczyna otyła, „ciągle na diecie”, z problemami z cerą, przetłuszczającymi się włosami, meszkiem nad górną wargą, miesiączkująca co 60 dni albo wcale... i „właśnie od roku nie może zajść w ciążę”. Ale są też dziewczyny bardzo szczupłe, z podwyższonym stężeniem androgenów, nadmiernym owłosieniem i rzadkimi owulacjami. Albo kobiety o wadze prawidłowej, z owulacjami nie w każdym cyklu. Czasem z problemami z cerą i z obrazem jajników policystycznych w USG. To pełna gama kobiet.

Kryteria wykluczające


Zespół jajników policystycznych możemy rozpoznać wtedy, kiedy wykluczymy inne zaburzenia: wrodzony nie klasyczny przerost nadnerczy, hiperprolaktynemię, guzy wydzielające androgeny, niedoczynność tarczycy, akromegalię, zespół Cushinga.

Otyłość


Nadwaga (BMI: 25-29,9 kg/m2) i otyłość (BMI: 30 kg/m2) może występować u 80% pacjentek z PCOS. Badania wykazują, że pacjentki z PCOS są narażone 2-3 razy bardziej na wystąpienie nadwagi oraz otyłości niż ich koleżanki bez PCOS. Uważa się, że ok. 70% pacjentek otyłych i 30% szczupłych z PCOS ma problem z zaburzoną tolerancją glukozy (23-35%), hiperinsulinemią i insulinoopornością (IR – insulin resistance). Wykazano, że zwiększone stężenie wolnego testosteronu, obniżone stężenie SHBG oraz brak owulacji jest związane z częstszym wystąpieniem IR u pacjentek z PCOS niezależnie od BMI (body mass index) i centralnej otyłości. Duże badanie kliniczne obejmujące 1212 kobiet, wykazało, że pacjentki z tzw. fenotypem 1 PCOS (spełniające wszystkie trzy kryteria Roterdamskie) mają znacznie większą IR niż pacjentki spełniające tylko dwa kryteria Roterdamskie (fenotyp 2,3,4).[4] Według The European Society of Endocrinology (ESE) test tolerancji glukozy (OGTT) powinien być zalecany u wszystkich kobiet otyłych z PCOS oraz u szczupłych po 40. r.ż., ESHRE natomiast zaleca wykonanie OGTT u wszystkich kobiet z PCOS. Warto dodać, że towarzystwa naukowe nie zalecają rutynowego oznaczania stężenia insuliny i wyznaczania insulinooporności.[1, 3, 5]

Inne zaburzenia metaboliczne


Pacjentki z PCOS narażone są w przyszłości na wystąpienie zespołu metabolicznego, cukrzycy typu II (4-10% pacjentek z PCOS), chorób układu sercowo-naczyniowego oraz tzw. względnego nadmiaru estrogenów, który negatywnie wpływa na endometrium, prowadząc do jego przerostu.
U kobiet z PCOS bardzo często obserwujemy zwiększony (ok. 3-krotnie) stosunek LH (hormon luteinizujący) do FSH (hormon folikulotropowy). Pacjentki, u których wskaźnik ten jest zaburzony, bardzo często narażone są na większe ryzyko wystąpienia cukrzycy, nadciśnienia i hiperlipidemii.

U pacjentek otyłych z PCOS zwiększa się znacznie ryzyko zawału oraz udaru.[1, 3]

A może przewlekły stan zapalny w adipocytach?


Okazuje się, co jest pewnego rodzaju ciekawostką, że u pacjentek z PCOS stwierdzamy wzrost stężenia czynników stanu zapalnego – TGF-alfa, IL-6, IL-18. Są to cytokiny wydzielane przez makrofagi, które aktywnie naciekają tkankę tłuszczową i mogą stać za patogenezą IR. Zwiększone układowe zapalenie, czego markerem jest podwyższone stężenie białka C reaktywnego (CRP), często występuje u pacjentek z PCOS. Okazuje się, że podwyższone stężenie CRP jest niezależnym czynnikiem zwiększającym ryzyko chorób sercowo-naczyniowych u tych pacjentek.

U kobiet z PCOS stwierdza się też znacznie obniżone stężenie adiponektyny oraz podwyższone stężenie leptyny. Adiponektyna wpływa na uwrażliwienie komórek na insulinę oraz ma właściwości przeciwzapalne, a leptyna kontroluje apetyt i wydatkowanie energii. A teraz clue programu... nie wiadomo czy przewlekły stan zapalny gra kluczową rolę w patogenezie PCOS, czy jest po prostu konsekwencją zaburzeń metabolicznych.[1]

Co warto zapamiętać, czyli hot na świecie


Czynniki środowiskowe, czyli EDCs, coraz bardziej modne na świecie, odpowiadają za wiele zaburzeń, m.in. za PCOS i obniżenie płodności męskiej. Naczynia do mikrofalówek BPA free kocha cała Europa... a Polska? Kto u nas słyszał o szkodliwym związku bisfenolu A (BPA) wykorzystywanym do produkcji tworzyw sztucznych, który przenika do organizmu ludzkiego i zaburza m.in działanie układu hormonalnego? Teoria zapalna PCOS – wszyscy naukowcy kręcą się w kółko, niby nie ma dowodów, a mówi się, że przewlekły stan zapalny leży za patogenezą wielu chorób o tzw. etiologii nieznanej. Będzie o tym głośno. A teraz kończąc pierwszą część... W kolejnym artykule porozmawiamy o owulacji, płodności i PCOS – zapraszam do lektury!

Autor: „dr n. med. Monika Łukasiewicz”
ginekolog, położnik, seksuolog

Inne artykuły tego autora

Piśmiennictwo: 1. Anagnostis P, Tarlatzis BC, Kauffman RP. Polycystic ovarian syndrome (PCOS): Long-term metabolic consequences. Metabolism. 2017 Oct 10. pii: S0026-0495(17)30274-3. Doi: 10.1016/j.metabol.2017.09.016. [Epub ahead of print]. 2. Hu Y, Wen S, Yuan D, Peng L, Zeng R, Yang Z, Liu Q, Xu L, Kang D. The association between the environmental endocrine disruptor bisphenol A and polycystic ovary syndrome: a systematic review and meta-analysis. Gynecol Endocrinol. 2017 Nov 30:1-8. doi: 10.1080/09513590.2017.1405931. 3. Saleem F, Rizvi SW. New Therapeutic Approaches in Obesity and Metabolic Syndrome Associated with Polycystic Ovary Syndrome. Cureus. 2017 Nov 13;9(11):e1844. doi: 10.7759/cureus.1844. Review. 4. Conway G, Dewailly D, Diamanti-Kandarakis E, Escobar-Morreale HF, Franks S, Gambineri A, Kelestimur F, Macut D, Micic D, Pasquali R, Pfeifer M, Pignatelli D, Pugeat M, Yildiz B; ESE PCOS special interest group. Obesity and insulin resistance are the main determinants of postprandial lipoprotein dysmetabolism in polycystic ovary syndrome. Eur j endocrinol. 2014 oct;171(4):489-98. Doi: 10.1530/eje-14-0252. Epub 2014 jul 21. 5. Panidis D, Tziomalos K, Misichronis G, Papadakis E, Betsas G, Katsikis I, Macut D. Insulin resistance and endocrine characteristics of the different phenotypes of polycystic ovary syndrome: a prospective study. Hum Reprod. 2012 Feb;27(2):541-9. doi: 10.1093/humrep/der418. Epub 2011 Dec 5.


Poprzedni artykuł

Grzybica paznokci – objawy, leczenie, profilaktyka

Następny artykuł

Biotyna – magiczna substancja na wzmocnienie włosów i paznokci

Polecane dla Ciebie

Szkolenia