Opieka farmaceutyczna

11.07.2023

3 minuty

Interakcje lek-żywność: symwastatyna

Skrót informacji

Symwastatyna jest lekiem hipolipemicznym należącym do grupy statyn. Lek ten jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A (I-HMG-CoA), przez co zmniejsza syntezę cholesterolu w wątrobie. Poza tym indukuje receptor LDL w komórkach wątroby, co zmniejsza stężenie cholesterolu LDL w krwi. Symwastatyna jest stosowana w leczeniu hipercholesterolemii i mieszanej dyslipidemii oraz profilaktycznie u osób z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych[1].

Wpływ posiłku


Lek ten można przyjmować niezależnie od posiłku. Podczas leczenia symwastatyną zaleca się stosowanie diety niskotłuszczowej i niskocholesterolowej. Wykazano, że dieta wysokotłuszczowa znacząco osłabia działanie leku. Natomiast zwiększenie spożycia błonnika w diecie nasila działanie hipolipemiczne symwastatyny[2].

Interakcje z alkoholem


Nie stwierdzono wyraźnych interakcji leku z alkoholem. Niemniej jednak w trakcie terapii symwastatyną zaleca się ograniczenie picia alkoholu[2].

Sok grejpfrutowy a symwastatyna


Podczas terapii symwastatyną nie powinno się pić soku grejpfrutowego. Symwastatyna jest substratem dla izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450. Składniki soku grejpfrutowego (głównie flawonoidy i furanokumaryny) hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 w jelitach i wątrobie i poprzez to znacząco zwiększają biodostępność i stężenie leku we krwi.
W badaniach z udziałem pacjentów przyjmujących symwastatynę zaobserwowano 16-krotny wzrost AUC i ponad 9-krotny wzrost Cmax po wypiciu 3 szklanek soku grejpfrutowego[2, 3, 4].

Dziurawiec a symwastatyna


Składniki wyciągu z dziurawca indukują aktywność izoenzymu CYP3A4 oraz P-glikoproteiny w jelitach, dlatego zmniejszają biodostępność leku i jego stężenie we krwi. Nie zaleca się zatem łączenia symwastatyny z dziurawcem, gdyż obniża on skuteczność leczenia[5].

Interakcje z innymi składnikami


Symwastatyna hamując działanie reduktazy HMG-CoA nie tylko obniża syntezę cholesterolu, ale również zmniejsza biosyntezę koenzymu Q10. U pacjentów stosujących statyny obserwuje się niskie stężenie koenzymu Q10 w krwi, co może mieć związek z objawami takimi jak osłabienie, bóle mięśni i miopatie. Wymienione objawy związane z niedoborem koenzymu Q10 są również wymieniane jako działania niepożądane statyn.

W trakcie terapii statynami zaleca się zatem przyjmowanie dodatkowych dawek koenzymu Q10[3, 4, 6].

Kwasy tłuszczowe omega-3 nasilają działanie simwastatyny. Połączenie leku z tymi składnikami znacząco obniża stężenie trójglicerydów i cholesterolu we krwi. Poza tym dla kwasów tłuszczowych omega-3 i statyn wykazano addytywne zmniejszenie czynników ryzyka dla układu sercowo naczyniowego m.in. poprzez zmniejszenie stanu zapalnego, ochronne działanie na śródbłonek naczyń krwionośnych i spadek ciśnienia tętniczego u pacjentów[4, 6].

Wykazano, że suplementacja L-karnityną u pacjentów z cukrzycą typu 2 stosujących symwastatynę znacząco obniża stężenie lipoproteiny (a) w krwi. Wydaje się zatem, że połączenie L-karnityny ze statynami może zwiększyć efekt terapeutyczny hiperlipidemii u pacjentów z cukrzyca typu 2[4].


Autor: „prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Joanna Suliburska”
Katedra Żywienia Człowieka i Dietetyki, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Inne artykuły tego autora

Piśmiennictwo 1. Pharmindex. Kompedium leków. UBM Medica. Warszawa 2016. 2. Zachwieja Z. (red.). Interakcje leków z pożywieniem. MedPharm Polska, Wrocław 2016. 3. Grober U. Leki i mikroskładniki odżywcze. MedPharm Poslka, Wrocłąw 2011. 4. Stargrove MB, Treasure J, McKee DL. Herb, Nutrient, and Drug Interactions. MOSBY Elsevier 2008. 5. K Sugimoto , M Ohmori, S Tsuruoka, K Nishiki, A Kawaguchi, K Harada, M Arakawa, K Sakamoto, M Masada, I Miyamori, A Fujimura. Different effects of St John’s wort on the pharmacokinetics of simvastatin and pravastatin. Clin Pharmacol Ther. 2001 Dec;70(6):518-24. 6. M P Vaquero 1, F J Sánchez Muniz, S Jiménez Redondo, P Prats Oliván, F J Higueras, S Bastida. Major diet-drug interactions affecting the kinetic characteristics and hypolipidaemic properties of statins. Nutr Hosp 2010;25(2):193-206.


Poprzedni artykuł

Wypadanie włosów – rola biotyny

Następny artykuł

Postępowanie terapeutyczne w przypadku ran ostrych i przewlekłych – cz. 1

Polecane dla Ciebie

Szkolenia