Jak przyspieszyć gojenie ran i oparzeń?

W przypadku przewlekłych, niegojących się ran najważniejszą sprawą jest leczenie i usuwanie przyczyn, które doprowadziły do powstania niegojącej się rany. Trzeba także zwrócić uwagę na:

• ogólny stan chorego,
• odżywienie,
• typ budowy,
• otyłość,
• ograniczenie ruchowości (niedowłady),
• nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze,
• nietrzymanie moczu,
• zaburzenia czucia w okolicy rany lub występujące dolegliwości bólowe,
• zaburzenia krążenia (niewydolność),
• miażdżycę naczyń,
• niewydolność oddechową przy przewlekłych chorobach płuc i oskrzeli,
• choroby skóry,
• alergie,
• towarzyszące zmiany zapalne,
• wyprysk.

U osób z cukrzycą konieczne jest wyrównanie metaboliczne, przestrzeganie diety, odpowiedni dobór leków, a niekiedy włączenie na pewien czas leczenia insuliną i uzupełnienie niedoborów witamin i minerałów. U osób z odleżynami trzeba wyeliminować ucisk w miejscu, gdzie tworzy się odleżyna, przez użycie odpowiednich materaców czy poduszek oraz ułatwianie częstej zmiany pozycji ciała. Ponieważ problem leczenia odleżyn jest bardzo trudnym, opracowano 7 grup różnych opatrunków: błony poliuretanowe, hydrokoloidy, hydrożele, gąbki poliuretanowe, dekstranomery, opatrunki alginianowe lub złożone. U osób z niegojącymi się owrzodzeniami na tle żylaków bardzo ważną sprawą jest poprawa mikrokrążenia oraz eliminacja stanów zapalnych w naczyniach krwionośnych.

Opatrunki hydrożelowe okazały się bardzo przydatne po zabiegach medycyny estetycznej: laseroterapii naczyń, laseroterapii rozstępów, laseroterapii blizn, znamion, mezoterapii, peelingu, a także po zabiegach przy użyciu toksyny botulinowej.

Chociaż rana, na którą nałożono hydrożele, może sprawiać wrażenie rozpulchnionej nawet przez 3 do 7 dni, to pełny korzystny efekt takiego leczenia jest widoczny po 14 dniach stosowania.

We wszystkich tych przypadkach niegojących się ran należy zapewnić wilgotne środowisko przez użycie hydrożeli, w których składzie mogą znajdować się dodatkowe substancje dezynfekujące lub pobudzające procesy gojenia ran. Jeśli z rany wypływa płyn, to w zależności od rodzaju, opatrunki hydrożelowe mogą absorbować ten płyn, inne zaś nawet absorbować wolne rodniki. Zwraca się również uwagę na to, że rozproszony żel ma aktywność fibrynolityczną (zdolność do rozpuszczania zlepów włóknika) i naczyniotwórczą. Dlatego niektórzy badacze nazywają tę grupę opatrunków aktywnymi.

Na rynku polskim obecnych jest bardzo wiele opatrunków, które różnią się budową, przeznaczeniem, sposobem stosowania, a także sposobem działania. Zapoznanie się z ich właściwościami pozwoli na dobór najbardziej odpowiedniego postępowania dla konkretnego zranienia.

Strony: 1 2