Przygotowywanie i przechowywanie zawiesin doustnych

Informacje, które warto przekazać pacjentowi:

• Butelka szklana lub z tworzywa zawierająca wewnątrz proszek czy granulat przed otwarciem powinna zostać wstrząśnięta w celu tzw. rozluźnienia proszku czy granulatu.
• Należy zwrócić uwagę pacjentowi, iż na butelce lub etykiecie znajduje się kreseczka / linia / wyżłobienie na butelce (w zależności od producenta) określające maksymalną objętość sporządzonej zawiesiny.
• Dalej pacjent powinien napełnić butelkę z umieszczonym wewnątrz proszkiem lub granulatem wodą przegotowaną o temperaturze pokojowej (ok. 20°C) poniżej zaznaczonej linii.
• Energicznie wstrząsnąć w celu równomiernego zawieszenia substancji stałej w fazie wodnej, a następnie po chwilowym odstaniu zawiesiny ponownie uzupełnić schłodzoną wodą do oznaczonej linii i ponownie intensywnie wstrząsnąć pojemnikiem w celu wymieszania całej zawartości butelki.
• Należy wskazać konieczność każdorazowego wstrząsania butelką z zawiesiną przed pobraniem dawki leku, gdyż zawiesiny po sporządzeniu
• i w trakcie przechowywania ulegają sedymentacji. Szybkość sedymentacji zgodnie z równaniem Stokes’a maleje wraz ze zwiększeniem stopnia rozdrobnienia substancji zawieszanej lub zmniejszaniem różnicy gęstości faz oraz zwiększeniem lepkości fazy rozpraszającej (w tym celu stosuje się dodatek do zawiesin np. glicerolu lub sorbitolu).
• Pacjent musi zostać poinformowany także, w jaki sposób odmierzać zaleconą dawkę za pomocą skalowanej łyżeczki, kieliszka czy strzykawki dołączonej z reguły do opakowania. Bardzo ważna dla pacjenta jest także informacja o okresie przydatności sporządzonej zawiesiny (maksymalnie do 7-10 dni, czyli na okres kuracji) oraz warunków przechowywania (np. zawiesina antybiotyków powinna zostać umieszczona w lodówce w temperaturze 2-8°C).
• W podsumowaniu należy szczególnie zwrócić uwagę, iż nieprawidłowe sporządzenie postaci leku (dodanie zbyt dużej lub zbyt małej objętości wody w celu wykonania zawiesiny) może prowadzić w konsekwencji do przyjęcia mniejszej dawki leku przez pacjenta. A zatem może obniżyć efekt terapeutyczny, spowodować utratę kontroli nad przebiegiem procesu chorobowego czy skutkować zaprzestaniem leczenia. Z kolei w przypadku podania większej dawki leku może doprowadzić do wystąpienia nasilonych działań niepożądanych oraz kolejnych problemów medycznych i zwiększonego ryzyka hospitalizacji.

Strony: 1 2