Przewaga luteiny wolnej nad jej formą zestryfikowaną

 5 minut

Udowodniono, że luteina znacznie lepiej wbudowuje się w docelowe struktury organizmu, gdy dostarczana jest razem z kwasami omega-3 oraz z pokarmami o dużej zawartości tłuszczu.[2] Suplementacja diety preparatami zawierającymi luteinę ma bezpośrednie przełożenie na stężenie luteiny w osoczu krwi, a także jej zagęszczenie optyczne pigmentu w obrębie plamki żółtej.[3] Coraz bardziej popularne stają się preparaty zawierające luteinę w wysokiej dawce, jednak po dokładnej analizie chemicznej składu produktu okazuje się, że większość z nich zawiera luteinę w postaci zestryfikowanej. Ze względu na obecność reszt kwasów tłuszczowych masa cząsteczkowa luteiny w postaci estrów jest dwukrotnie wyższa w porównaniu do czystej luteiny. Użycie podwojonej dawki opiera się na założeniu, że podczas procesu trawienia konwersja estru luteiny w luteinę (w proporcji 2:1) przebiega z wydajnością 100%.

Jak pokazują badania, konwersja estru luteiny do postaci wolnej w warunkach fizjologicznych rzadko zachodzi w stu procentach, wydajność reakcji hydrolizy oceniono na 93-95%.[4, 5] Należy jednak pamiętać, że aktywność enzymów trawiennych, w tym wypadku lipazy i esterazy, znacznie zmniejsza się z wiekiem. Przyjęcie dwukrotnie wyższej dawki luteiny wcale nie musi być lepsze od przyjęcia luteiny w czystej postaci. Wolna luteina jest bardziej wartościową postacią niż estry, gdyż jak wykazało badanie, wystarczy jej dwa razy mniej, aby osiągnąć podobne stężenie luteiny w surowicy krwi. W trakcie 4-tygodniowej suplementacji wolnej luteiny stężenie luteiny w surowicy krwi na każdy miligram spożytej luteiny było o 20% wyższe w porównaniu z estrami.

W wieku starszym ze względu na często występującą niewydolność krążenia czy schorzenia przewodu pokarmowego proces przyswajania substancji odżywczych może być poważnie zakłócany.

Przypisy:
1. Bone RA, Landrum JT, Tarsis SL Preliminary identification of the human macular pigment. Vision Res. 1985; 25(11): 1531-5
2. Johnson EJ, Chung HY, Caldarella SM, Snodderly DM. The influence of supplemental lutein and docosahexaenoic acid on serum, lipoproteins, and macular pigmentation. Am J Clin Nutr. 2008 May; 87(5): 1521-9
3. Alves-Rodrigues A, Shao A. The science behind lutein.Toxicol Lett. 2004 Apr 15; 150(1): 57-83.
4. Breithaupt DE, Bamedi A and Wirt U.Carotenol fatty acid esters: easy substrates for digestive enzymes? Comp Biochem Physiol B Biochem Mol Biol 132: 721-728, 2002.15
5. Granado, F., B. Olmedilla, Blanco I, Serum depletion and bioavailability of lutein in type I diabetic patients. Eur J Nutr 41(2): 47-53, 2002
6. Norkus EP, Norkus KL, Dharmarajan TS, Schierle J, Schalch W.: „Serum lutein response is greater from free lutein than from esterified lutein during 4 weeks of supplementation in healthy adults.” J Am Coll Nutr. 2010 Dec; 29(6): 575-85

Strony: 1 2