Skrót informacji
Mimo iż brak jest randomizowanych badań klinicznych z użyciem osocza ozdrowieńców w leczeniu Covid-19, a powyższą publikację można zaliczyć do niepotwierdzonych opisów przypadków, to amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) zaaprobowała osocze ozdrowieńców u krytycznie chorych pacjentów z Covid-19.
W okresie, gdy szczepionki (immunizacja czynna) przeciw SARS-CoV-2 są dopiero na wstępnym etapie badań, ciekawą alternatywą jest immunizacja bierna, np. poprzez przetaczanie osocza ozdrowieńców. Metoda ta znana jest od dawna i była stosowana w leczeniu polio, odry, świnki czy epidemii grypy w 1918 r. (hiszpanka), a ostatnio w jej odmianie tzw. świńskiej grypie (A/H1N1). Metoda immunizacji biernej rekomendowana była również w przypadku infekcji wirusem Ebola czy MERS-CoV. W 2003 r. podczas epidemii SARS-CoV-1 w Hongkongu 80 pacjentom spośród 1775 podano osocze ozdrowieńców. Śmiertelność w tej grupie była niższa w porównaniu z pozostałymi chorymi (12,5% vs 17%).
Kilka dni temu na łamach czasopisma „JAMA” opublikowano opis 5 pacjentów z COVID-19 o ciężkim przebiegu leczonych w Chinach przy użyciu osocza ozdrowieńców. Mimo że wszyscy pacjenci otrzymywali równocześnie leczenie przeciwwirusowe (lopinawir/ritonawir) i glikokortykosteroidy, to podane osocze ozdrowieńców mogło przyczynić się do poprawy zaobserwowanej u wszystkich chorych po 1 tygodniu od infuzji. Ponadto pomiędzy 1. a 12. dniem od infuzji osocza testy na obecność SARS-CoV-2 okazały się u tych chorych negatywne.
Mimo iż brak jest randomizowanych badań klinicznych z użyciem osocza ozdrowieńców w leczeniu COVID-19, a powyższą publikację można zaliczyć do niepotwierdzonych opisów przypadków, to amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) zaaprobowała osocze ozdrowieńców u krytycznie chorych pacjentów z COVID-19. Osocze takie pobiera się od osób, które od 14 dni nie wykazują objawów choroby, a genetyczny test na obecność wirusa jest negatywny.
Postępowanie u chorych na astmę i choroby alergiczne w okresie pandemii SARS-CoV-2
Stosowanie ACE-I i sartanów u pacjentów w kontekście epidemii COVID-19 – najnowsze rekomendacje