Opieka farmaceutyczna
Naturalna pomoc w laktacji
5 minut
Na rynku dostępnych jest obecnie kilka mieszanek i herbatek laktacyjnych. W ich skład wchodzą zioła uważane za mlekopędne (galactogogues). Najpopularniejsze z nich to koper włoski (Foeniculum vulgare), koper ogrodowy (Anthum graveolens), anyż (Pimpinella anisum), kminek (Carum carvi), czarnuszka (Nigella sativa), kozieradka (Trigonella foenum) i rutwica lekarska (Galega officinalis). Matki mające problem z podażą mleka chętnie je kupują, gdy tylko podejrzewają u siebie problem z ilością pokarmu. Picie herbatek laktacyjnych w umiarkowanych ilościach (1-3 szklanki naparu na dzień) jest uważane za bezpieczne dla dziecka, a efekt mlekopędny pojawia się po kilku dniach. Niektóre z w/w ziół znalazły się w klasyfikacji Hale’a Medications and mother’s milk (stworzył on kategorie ryzyka stosowania leków w laktacji L1 – L5; przydatne narzędzie dla lekarzy i farmaceutów) i należą do klasy L3, czyli „prawdopodobnie bezpieczne – nie istnieją kontrolowane badania na grupie kobiet karmiących piersią, jednakże ryzyko niepożądanego działania leku u karmionego dziecka jest możliwe”[3].
Zioła, jak np. anyż czy koper, poza mlekopędnym, dają również efekty wiatropędne, rozkurczowe czy pobudzające trawienie, a po wypiciu przez mamę naparu z kozieradki jej pot i mleko pachnie syropem klonowym (co może dziecku nie odpowiadać). W takim przypadku należy doradzić zmianę zestawu ziół lub zaprzestanie ich picia przez kilka dni.
Do składu herbatek laktacyjnych często dodawane są substraty ziołowe o innym niż mlekopędne działaniu – dobrym przykładem jest melisa lekarska (Melissa officinalis) o działaniu uspokajającym i antyseptycznym – korzystnym zwłaszcza w okresie połogu, czy pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) moczopędna, pobudzająca produkcję hemoglobiny. W laktacji zioła stosuje się również w celu jej hamowania lub ograniczania (nawał mleczny). Do najpopularniejszych antigalactogogues należą mięta pieprzowa (Mentha piperita), szałwia lekarska (Salvia officinalis) oraz pietruszka.
Przypisy:
1. Globalna Strategia Żywienia Niemowląt i Małych Dzieci WHO/Uniceff 2003.
2. Nehring-Gugulska M, Żukowska-Rubik M, „Pozorny i rzeczywisty niedobór pokarmu” w: Nehring-Gugulska M, Pietkiewicz A, Żukowska-Rubik M (red.) Karmienie piersią w teorii i praktyce, Warszawa 2012, s. 263-273.
3. Hale T.W.:Medications and mother’s milk. A manual of lactational pharmacology. Hale Publishing, Amarilo, Texas, 2010. Indeks ten w wersji skróconej dostępny jest w języku polskim na stronie www Centrum Nauki o Laktacji w zakładce Laktacyjny Leksykon Leków.