Opieka farmaceutyczna
Hialitoza – o jakich chorobach świadczy nieprzyjemny zapach z ust
7 minut
Leczenie przyczyn hialitozy
Jak każde schorzenie przykry zapach z ust musi być leczony przyczynowo. Osoba cierpiąca z jego powodu powinna przykładać szczególną wagę do codziennych zabiegów higienicznych w obrębie jamie ustnej i utrzymania w odpowiednim stanie protez stomatologicznych. Czynne choroby stomatologiczne, jak próchnica, paradontoza, choroby śluzówek jamy ustnej, wymagają odpowiednich zabiegów czy okresowego oczyszczania zębów z kamienia.
W równym stopniu leczenia wymagają również dolegliwości o podłożu laryngologicznym. Jeśli przyczyny są miejscowe, to wystarczy działanie w obrębie jamy ustnej i temu służą liczne pasty do zębów, płyny dezynfekujące do płukania ust, olejki eteryczne, a zwłaszcza olejek drzewa herbacianego, który charakteryzuje się szerokim działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym.
Jeśli nieprzyjemny zapach z ust jest skutkiem dolegliwości ogólnoustrojowej, to właśnie na jej leczeniu należy skupić uwagę. I tak – u osób z dysbakteriozą leczenie takie polegać będzie na odbudowie mikroflory jelit, głównie przy pomocy jogurtów i kefirów probiotycznych hodowanych w warunkach domowych przy użyciu bakteryjnych liofilizowanych zakwasek do jogurtów czy kefiru. Wspomagająco w tych przypadkach mogą działać suplementy zawierające probiotyki, jakich wiele znajduje się na półkach aptek.
Z kolei osoby spożywające czosnek i cebulę powinny wiedzieć, że przykry zapach z ust, który pojawia się po ich zjedzeniu, staje się znacznie mniej intensywny, kiedy jednocześnie spożywa się natkę pietruszki. Dodatkowo pomocne może być żucie nasion kminku, kopru czy anyżu. Doskonałym „naturalnym dezodorantem” jest spożywanie suplementów bogatych w chlorofil (np. zawierających wyciągi z lucerny).
***
Diagnostyka hialitozy:
- Najprostszym sposobem samobadania przez pacjenta jest następujący test: przez 2-3 minuty wącha on swój palec, który wcześniej był przyłożony do nasady języka lub wącha nalot nazębny zdrapany np. przy pomocy szpatułki.
- Inny sposób to ocena przez lekarza stopnia natężenia zapachu z jamy ustnej w różnych odległościach od ust chorego. Jako lekką, halitozę ocenia się, gdy nieprzyjemny zapach jest wyczuwalny z odległości 10 cm od ust. Jako średnią – 30 cm, zaś ciężką – gdy nieprzyjemny zapach jest wyczuwalny z odległości 1 m.
- Aby obiektywnie zmierzyć stężenie lotnych związków siarki w wydychanym powietrzu wykorzystuje się oparty o chromatografię gazową powietrza wydychanego przyrząd o nazwie halitometr. Przy jego pomocy można też kontrolować wyniki leczenia.