Niedawno Maciej Hamankiewicz wysłał do rektora ŚUM list, w którym napisał m.in.: „Aktualna wiedza medyczna nie jest w stanie potwierdzić terapeutycznej skuteczności stosowania homeopatii. Powyższe oznacza, że na uczelni kształcącej lekarzy i lekarzy dentystów nauczać się będzie stosowania metod leczenia o niepotwierdzonej skuteczności”.
Prof. Przemysław Jałowiecki odpowiedział: Studia podyplomowe z zakresu „homeopatia w medycynie niekonwencjonalnej i farmacji” uruchomione zostały na wniosek Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, którego Rada (...) zatwierdziła ich szczegółowy plan i program. Studia (...) kierowane są do magistrów farmacji oraz lekarzy, zaś program dostępny jest na stronach internetowych Uczelni. (...)
Organizator studiów podyplomowych (...) uwzględnił, że:
- stanowić one będą alternatywę do kursów wykazywanych do realizacji przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego jak również organizowanych przez stowarzyszenia lekarskie. Informacja o kursie, którego celem jest pogłębienie wiedzy na temat terapii i środków homeopatycznych dostępna jest bezpośrednio na stronach internetowych CMKP jako tematy do realizacji w latach 2014/2015 zatwierdzone przez Dyrektora tej jednostki
- obszar kształcenia studiów podyplomowych jest zgodny z kierunkiem studiów Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, tj. mieści się w dyspozycji zapisu art. 8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym
- umocowanie środków homeopatycznych w sferze prawnej pozostaje bezdyskusyjne, definiowane jest bowiem wprost w art. 2 pkt. 29 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo Farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.), a produkty te wpisane są do urzędowego wykazu produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.
W mojej ocenie istotnym jest, że:
- obowiązujące przepisy prawa jednoznacznie dookreślają status tego rodzaju środków, włączając je do produktów leczniczych podlegających – jak inne leki ordynowaniu z tzw. „przepisu lekarza” – a zatem utożsamianie ich przez Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej jako „(...) działalność uzdrowicielska (...)” nie znajduje żadnego uzasadnienia. Ponadto wszelkie kierowane wobec lekarzy stosujących homeopatię zarzuty o działania niezgodne z etyką lekarską są oczywiście chybione
- okoliczność uznania stanowiska Naczelnej Rady Lekarskiej, która „negatywnie oceniła zjawisko stosowania homeopatii (...) a także organizowanie szkoleń w tych dziedzinach przez instytucje i organizacje mające sprawować pieczę nad prawidłowym wykonywaniem zawodów medycznych” za praktykę ograniczającą konkurencję, a naruszenia w tym zakresie – zgodnie z Decyzją Nr DOK-6/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów – zakwalifikowano do istotnych. Zgodnie z pozyskanymi informacjami, do chwili obecnej przedstawiona decyzja nie została przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zmieniona.
Niezależnie od przedstawionych aspektów formalno-prawnych wskazuję, że jako Rektor reprezentuję publiczną uczelnię o charakterze uniwersyteckim, otwartą na dyskusję, wymianę informacji o prowadzonych badaniach przy poszanowaniu godności i tolerancji, a co za tym idzie wszelkie skrajne poglądy nie mogą uzyskiwać mojej akceptacji. Pragnę podkreślić, że autorytet Uniwersytetu buduje się m.in. poprzez otwartość na myśli i poglądy oraz zapewnienie dyskusji we wszystkich obszarach będących przedmiotem zainteresowania przedstawicieli środowiska medycznego, farmaceutycznego i nauk o zdrowiu.
Pozwalam sobie zauważyć, że będąca w Polsce przedmiotem polemiki homeopatia wykładana jest na wielu europejskich uniwersytetach. Dla przykładu, powołując się na „raport” opublikowany w czasopiśmie medycznym „Służba Zdrowia” z dnia 30 czerwca 2008 r. „(...) We Francji homeopatia jest wykładana na wydziałach medycznych w siedmiu uniwersytetach, a Francuska Izba Lekarska uznała oficjalnie praktykę homeopatyczną. W Niemczech homeopatia jest wykładana na czterech uniwersytetach, zaś w Austrii jest oficjalnie uznawaną umiejętnością medyczną – konsultacje homeopatyczne odbywają się pięciu szpitalach publicznych. (...).”
Na marginesie pozwalam sobie nadmienić, że jako lekarz oczekiwałbym zdecydowanego i jednoznacznego stanowiska samorządu lekarskiego tam, gdzie faktycznie występują zagrożenia dla zdrowia i życia związane ze skutkami powszechnego stosowania przez pacjentów nachalnie reklamowanych w mediach w ostatnich latach i dostępnych bez recepty środków farmakologicznych oraz suplementów diety.
Reasumując, podkreślam, że Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach prowadzi kształcenie lekarzy i lekarzy dentystów w ramach właściwych do tego obszaru wiedzy wydziałów, tj. Lekarskiego w Katowicach oraz Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, zgodnie z obowiązującymi standardami kształcenia określonymi Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa (DzU z 2012 r., poz. 631).