Błędy na receptach - co farmaceuta może poprawić

Duży procent błędów, na które napotykamy podczas kontroli w aptekach, to wszelkiego rodzaju poprawki poczynione na receptach, np.:

- dopisanie dawki leku,

- dopisywanie ilości tabletek,

- dopisywanie dawkowania,

- poprawa daty wystawienia recepty, itp.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 2007 r. w sprawie recept lekarskich: „na recepcie mogą być dokonywane poprawki wyłącznie przez osobę wystawiającą receptę. Każda poprawka dokonywana na recepcie wymaga dodatkowego odciśnięcia pieczątki i podpisu tej osoby, umieszczonych przy poprawnej informacji.” Niestety, odnotowujemy, że w wielu przypadkach brakuje adnotacji lekarza o zamieszczonej poprawce (pieczątki i parafki), dlatego też takie recepty są kwestionowane. Kontroler nie jest w stanie stwierdzić, kto takiej poprawki na recepcie dokonał – czy był to lekarz, czy farmaceuta w aptece, a może sam pacjent. W związku z tym, to apteka zostaje obciążona kwotą nienależnej refundacji za taką receptę, ponieważ w takiej sytuacji farmaceuta powinien wydać lek nie sugerując się dopiskami czy poprawkami. Wyjątkiem jest sytuacja, w której na recepcie nie wpisano identyfikatora oddziału wojewódzkiego Funduszu bądź też wpisano mylnie lub w sposób nieczytelny numer PESEL lub adres pacjenta. Wówczas osoba wydająca lek może go skorygować na podstawie dokumentów przedstawionych przez osobę okazującą receptę. Osoba wydająca lek umieszcza wtedy na recepcie odpowiednią adnotację oraz swój podpis (§ 16 w/w rozporządzenia).

Kiedy można zrealizować nieprawidłowo wystawioną receptę:

1) jeżeli na recepcie nie wpisano, wpisano w sposób nieczytelny lub niezgodny z rozporządzeniem:

a) identyfikator oddziału wojewódzkiego Funduszu lub kod uprawnień dodatkowych pacjenta- osoba wydająca lek może określić te dane na podstawie odpowiednich dokumentów dotyczących pacjenta przedstawionych przez osobę okazującą receptę lub po ich uzyskaniu z Funduszu: osoba wydająca lek umieszcza wówczas na recepcie odpowiednią adnotację oraz swój podpis,

b) kod uprawnień dla pacjenta, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt. 2 lit. e – osoba wydająca lek przyjmuje, że pacjentowi nie przysługują te uprawnienia,

c) postać leku – osoba wydająca lek może ją określić na podstawie posiadanej wiedzy,

d) dawkę leku – osoba wydająca lek przyjmuje, że jest to najmniejsza dostępna dawka leku określona: – w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych – w przypadku leków medycznych wymienionych w tych wykazach, – dla leku gotowego, dopuszczonego do obrotu dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową – w przypadku leków niewymienionych w wykazie, o którym mowa w tiret pierwszym,

e) ilość leku: – nie wpisano sposobu dawkowania lub, określając sposób dawkowania, nie wpisano okresu stosowania – osoba wydająca lek przyjmuje, że jest to jedno najmniejsze opakowanie określone w wykazach, o których mowa w lit. d, – określając sposób dawkowania, wpisano okres stosowania – osoba wydająca lek przyjmuje obliczoną na tej podstawie ilość leku jako przepisaną przez lekarza,

f) numer poświadczenia o prawie do świadczeń opieki zdrowotnej albo numer identyfikacyjny znajdujący się na dokumencie uprawniającym do korzystania ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji oraz symbol państwa, w którym znajduje się instytucja właściwa dla osoby korzystającej ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji – osoba wydająca lek może ustalić te dane na podstawie odpowiednich dokumentów , dotyczących pacjenta przedstawionych przez osobę okazującą receptę lub po ich uzyskaniu z Funduszu; osoba wydająca lek umieszcza wówczas na recepcie odpowiednią adnotację oraz swój podpis;

2) jeżeli z wpisanych na recepcie: liczby i wielkości opakowań, liczby jednostek dawkowania i sposobu dawkowania wynikają różne ilości leku, osoba wydająca lek przyjmuje najmniejszą z nich jako ilość leku przepisaną przez lekarza;

3) jeżeli na recepcie wpisano mylnie lub w sposób nieczytelny numer PESEL, osoba wydająca lek może go skorygować na podstawie dokumentów przedstawionych przez osobę okazującą receptę: osoba wydająca lek umieszcza na recepcie odpowiednią adnotację oraz swój podpis;

4) jeżeli na recepcie wpisano w sposób nieczytelny lub niepełny adres pacjenta, osoba wydająca lek może go skorygować na podstawie dokumentów przedstawionych przez osobę okazującą receptę: osoba wydająca lek umieszcza wówczas na recepcie odpowiednią adnotację oraz swój podpis.

2. Osoba wydająca lek nie dopisuje ani nie poprawia na recepcie żadnych danych
niezbędnych do wystawienia recepty z wyjątkiem danych wymienionych w
ust. 1 pkt.1 lit. a i f oraz pkt. 3 i 4.