Profilaktyka boreliozy

autor: dr n. med. Paweł Rajewski
specjalista od chorób wewnętrznych, chorób zakaźnych, hepatolog
Wojewódzki Szpital Obserwacyjno-Zakaźny im. Tadeusza Browicza w Bydgoszczy

Zapobieganie zakażeniu
Ważną rolę w profilaktyce zakażeń odgrywa odpowiedni dobór ubioru zakrywający szczelnie eksponowane części ciała – długie spodnie, koszula, nakrycie głowy, buty za kostkę i unikanie chodzenia po lasach, zwłaszcza w rejonach epidemicznych, kontrola całego ciała wraz
z włosami po powrocie z lasu oraz odpowiednio szybkie i właściwe usunięcie kleszcza.

Objawy boreliozy
Rumień wędrujący – najbardziej charakterystyczny objaw boreliozy – zazwyczaj początkowo ma charakter plamki lub grudki, szybko się powiększającej, z centralnym przejaśnieniem, osiągającej zazwyczaj średnicę powyżej 5 cm (nawet do 30 cm). Pojawia się zazwyczaj po 1 do 3 tygodni od ukąszenia, ale może wystąpić nawet po 3 miesiącach od ukąszenia.
Mogą pojawić się również rumienie wędrujące mnogie, w różnych miejscach ciała, co świadczy zazwyczaj o rozsiewie zakażenia. Typowy rumień wędrujący jest na tyle charakterystyczny, że nie wymaga wykonywania dodatkowych testów laboratoryjnych celem rozpoznania boreliozy i upoważnia do włączenia leczenia. Leczenie polega na antybiotykoterapii podawanej przez 14-28 dni i zalecane jest wyłącznie przez lekarza.

Ważne
Jeśli rumień pojawi się wcześniej po kilku lub kilkunastu godzinach, to zazwyczaj nie jest to rumień wędrujący, a zmiany odczynowe, alergiczne lub z podrażnienia po niewłaściwym – mechanicznym usunięciu niezakażonego kleszcza lub innego owada. Rumień wędrujący nie boli, nie swędzi, nie towarzyszy mu obrzęk czy wzmożone ucieplenie. Rumień wędrujący zanika zwykle po kilku dniach od prawidłowego leczenia. Nieleczony może utrzymywać się nawet kilka miesięcy.