Zapewnienie ciągłości opieki kardiologicznej od etapu diagnostyki kardiologicznej, przez fazę leczenia kardiologicznego i rehabilitacji zakłada projekt ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej, nad którym pracuje Ministerstwo Zdrowia.
Co przewiduje projekt ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej?
Projekt opublikowano w poniedziałek w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów. Projekt ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej (tzw. KSK), zakłada m.in. zapewnienie ciągłości opieki kardiologicznej od etapu diagnostyki kardiologicznej, przez fazę leczenia kardiologicznego i rehabilitacji, po dalsze leczenie w ramach świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej lub w ramach podstawowej opieki zdrowotnej lub opieki długoterminowej. "Zostanie zapewniona wysoka jakość świadczeń opieki zdrowotnej na każdym etapie leczenia" - napisano w informacji o projekcie.
- Projektowana regulacja wprowadza nową strukturę organizacyjną i nowy model zarządzania opieką kardiologiczną. Mają one usprawnić organizację systemu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
- Monitorowanie jakości opieki kardiologicznej w ramach KSK będzie prowadził NFZ we współpracy z ośrodkiem koordynującym KSK, czyli Narodowym Instytutem Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego – Państwowym Instytutem Badawczym.
- Projekt ustawy przewiduje też utworzenie Krajowej Rady Kardiologicznej, która będzie pełniła funkcję opiniodawczo-doradczą dla ministra zdrowia i prezesa NFZ. Zakłada, że podmioty lecznicze spełniające kryteria kwalifikacyjne określone w projektowanej ustawie utworzą Krajową Sieć Kardiologiczną.
- Strukturę KSK będą tworzyć Ośrodki Kardiologiczne I poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej (tzw. OK I) oraz Ośrodki Kardiologiczne II poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK (tzw. OK II).
- Podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSK mogą tworzyć Centra Doskonałości Kardiologicznej, czyli centra wyspecjalizowane w diagnostyce i leczeniu określonego rodzaju lub grupy jednostek chorobowych z zakresu chorób układu krążenia.
- „Kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK będzie procesem wystandaryzowanym, opartym na obiektywnych kryteriach odnoszących się m.in. do liczby i kwalifikacji personelu medycznego oraz potencjału diagnostyczno-terapeutycznego, zapewniającego odpowiednią jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń gwarantowanych oraz liczby i rodzaju wykonywanych procedur medycznych lub liczby świadczeniobiorców, którym są udzielane świadczenia opieki zdrowotnej, w określonych obszarach” – napisano w informacji o projekcie.
- Przewidziano okres przejściowy na przygotowanie się przez podmioty lecznicze do spełnienia wymagań niezbędnych do przystąpienia do KSK. Pierwsza kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK zostanie przeprowadzona w terminie do 6 miesięcy od dnia wejścia w życie projektowanej ustawy, w oparciu o kryteria określone w tej ustawie i szczegółowe kryteria określone w rozporządzeniu ministra zdrowia.
- Kwalifikacji ośrodków kardiologicznych, okresowej weryfikacji spełniania przez podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSK kryteriów warunkujących przynależność do danego poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK będzie dokonywał prezes NFZ.
- Weryfikacja spełniania przez podmiot leczniczy zakwalifikowany do KSK będzie dokonywana co 2 lata, z wyjątkiem weryfikacji pierwszego wykazu podmiotów zakwalifikowanych do KSK planowanego do ogłoszenia w 2025 r. po zakończeniu pierwszej kwalifikacji, która dokonywana jest na rok od dnia ogłoszenia tego wykazu.
- Niezakwalifikowane do KSK podmioty lecznicze, realizujące w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z NFZ świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej lub diagnostyki kardiologicznej i leczenia kardiologicznego, lub rehabilitacji kardiologicznej albo opieki długoterminowej, współpracujące z ośrodkami zakwalifikowanymi do KSK w zakresie sprawowania i koordynacji opieki kardiologicznej nad świadczeniobiorcą, będą stanowiły tzw. ośrodki współpracujące.
- Podmioty niewchodzące w skład KSK nie będą uprawnione do realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu kardiologii interwencyjnej, elektroterapii i elektrofizjologii, z wyjątkiem świadczeń udzielanych w stanach nagłych zgodnie z art. 19 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
- NFZ, na poziomie krajowym, będzie odpowiedzialny za prowadzenie infolinii kardiologicznej o organizacji opieki kardiologicznej w ramach KSK, w tym o możliwości uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej.
- „Ustanowienie KSK ma na celu wzrost efektywności leczenia chorób układu krążenia, zarówno w skali całego kraju, jak i w odniesieniu do społeczności lokalnych, dzięki standaryzacji i koordynacji opieki kardiologicznej oraz monitorowaniu jakości na każdym jej etapie udzielania. W konsekwencji umożliwi to odwrócenie niekorzystnych trendów epidemiologicznych oraz pozwoli na obniżenie społecznych kosztów obciążenia chorobami układu krążenia” – wyjaśniono w informacji o projekcie.
- KSK ma zapewnić, aby nie pominięto żadnego z etapów opieki kardiologicznej, jak również by ich realizacja przebiegała według ściśle określonych ustandaryzowanych kluczowych zaleceń, przy współpracy specjalistów różnych dziedzin medycyny. „Priorytetem w tym zakresie jest, aby każdy pacjent, niezależnie od miejsca zamieszkania otrzymywał opiekę kardiologiczną opartą o jednakowe standardy diagnostyczno-terapeutyczne, czyli jednolicie zdefiniowane ścieżki pacjenta, a system elastycznie odpowiadał na ich potrzeby” – zaznaczono.
Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów do IV kwartał br. (PAP)