„...nie dbali o wino, mając w miodzie tak wyborne napoje” – pisał o zwyczajach Lechitów pomorskich XII-wieczny biograf św. Ottona. I zaiste jest z czego być dumnym. Już za Piastów miód pitny był towarem eksportowym i środkiem płatniczym, a jego najlepsze odmiany przechowywane były w królewskim skarbcu.
Naturalne miody pitne powstają w wyniku fermentacji alkoholowej rozcieńczonego wodą miodu pszczelego, czyli tzw. brzeczki miodowej, do której dodaje się drożdże i kwas cytrynowy. Po kilku tygodniach przelewa się je do beczek, kamionek bądź szklanych naczyń i poddaje dojrzewaniu.
Ze względu na rozcieńczenie brzeczki miody pitne zwykło się dzielić na cztery kategorie.
Co karp, to obyczaj
Żywot karpia