Dziś Światowy Dzień Chorych Na Osteoporozę

 3 minuty

lekarz bada kobiete pod katem osteoporozy

źródło: Wprost.pl / Reumatologiczny.pl

Osteoporoza to choroba szkieletu, charakteryzująca się zwiększonym ryzykiem złamań kości w następstwie zmniejszenia ich odporności mechanicznej uwarunkowanej gęstością mineralną kości i jakością tkanki kostnej. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zalicza osteoporozę do głównych chorób cywilizacyjnych. Dolegliwość może przez wiele lat nie dawać żadnych objawów, a jej pierwszym symptomem jest wystąpienie złamania kości.

„W Polsce w populacji po 50. r.ż. aż 2,1 mln osób choruje na osteoporozę, z czego większą część stanowią kobiety – ok. 1,7 mln. To wyniszczająca i postępująca choroba, prowadząca do niepełnosprawności, szeregu komplikacji i chorób wtórnych, a także zwiększająca ryzyko śmierci, dlatego wymaga skutecznego leczenia. Jego nadrzędnym celem jest zapobieganie złamaniom kości: u osób, które nie doznały złamania (prewencja pierwotna), a także u tych, u których już wystąpiło złamanie (prewencja wtórna)” – podkreśla na łamach tygodnika „Wprost” prof. dr hab. n. med. Ewa Marcinowska-Suchowierska, Przewodnicząca Zespołu Ekspertów ds. Osteoporozy przy Narodowym Instytucie Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji.

Osteoporoza, jak każda choroba przewlekła, wymaga stosowania się pacjenta do zaleceń lekarskich oraz zachowania ciągłości terapii. Nieprzestrzeganie zasad leczenia, brak ciągłości terapii skutkuje bowiem wzrostem ryzyka złamań i niesprawności funkcjonalnej, a także wzrostem śmiertelności. Według danych Narodowego Funduszu Zdrowia z 2019 r. rocznie dochodzi do 120 tys. złamań, których przyczyną jest osteoporoza, w tym 35 tys. tych najpoważniejszych – złamań szyjki kości udowej, w wyniku których blisko 30% pacjentów w Polsce nie przeżywa pierwszego roku od zdarzenia.

Czynniki „stylu życia” w znaczący sposób mogą wpływać na proces powstawania osteoporozy oraz ryzyko wystąpienia złamań. Zaliczamy do nich: palenie tytoniu – które upośledza wchłanianie wapnia w organizmie, spożycie alkoholu – bo powoduje niewłaściwe wykorzystanie wapnia w organizmie, długotrwały brak aktywności fizycznej – sprawiający, że proces resorpcji kości przeważa nad procesem jej tworzenia, co skutkuje zmniejszeniem masy kostnej. Podaż składników mineralnych tj. wapnia i fosforu oraz witamin, szczególnie witaminy D, ma niezwykle istotny wpływ zarówno na stopień mineralizacji, jak i przebudowy kości, której upośledzenie wpływa na występowanie osteoporozy.