Winne geny

źródło: Money.pl

Zespół jedzenia nocnego (night eating syndrome – NES) charakteryzuje się: występowaniem bezsenności, odczuwaniem niepohamowanego łaknienia w porze wieczornej, spożywaniem co najmniej połowy dziennej ilości jedzenia po godzinie 19.00 oraz odczuwaniem silnego głodu o poranku. Osoby z tym zaburzeniem następnego dnia przeważnie nie pamiętają, że w nocy opróżniły lodówkę. NES oczywiście sprzyja nadwadze, a nawet otyłości. Badania epidemiologiczne wskazują, że występuje on u 1-2 proc. osób z ogólnej populacji, ale wśród osób z otyłością 3. stopnia odsetek ten wynosi od 51 do 64 proc. – informuje serwis Money.pl. Ludzie posiadają trzy geny z rodziny per (period). Regulują one zegar biologiczny, czyli okołodobowe rytmy aktywności i snu. Naukowcy z Uniwersytetu w Nankinie (Chiny) razem z kolegami z Salk Institute for Biological Studies w La Jolla (USA) prowadzili badania na myszach, u których podmieniono gen per1 lub per2 na ludzką wersję. Część wyhodowanych przez badaczy myszy miała ludzką zmutowaną wersję per2, a część ludzką wersję genu per1. Wyniki badań każą twierdzić, że za odczuwanie głodu w nocy mogą być odpowiedzialne mutacje w genach kontrolujących synchronizację pór jedzenia z porą snu.