Lek na stres

Farmakoterapia psychicznych objawów stresu oparta jest na lekach przeciwdepresyjnych i uspokajających. Do pierwszej grupy należą trójcykliczne leki p/depresyjne (TLPD), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz inhibitory monoaminooksydazy (MAO). Działanie uspokajające i nasenne wykazują szeroko stosowane pochodne benzodiazepiny. Są to leki silnie działające i stosowanie ich musi być kontrolowane przez lekarza specjalistę. Obok tego typu leków występują preparaty roślinne o udowodnionym działaniu uspokajającym. Zawierają one wyciągi z takich surowców jak Valerianae radix (korzeń kozłka lekarskiego), Melissae folium (liść melisy) czy Lupuli strobili (szyszki chmielu). Wykazują oczywiście słabsze działanie uspokajające niż benzodiazepiny, ale stosowanie ich jest znacznie bezpieczniejsze.

Preparaty ziołowe

Leki przeciwdepresyjne mają wiele działań niepożądanych. TLPD mogą powodować spadek ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu serca, zaparcia. Wolno eliminują się z organizmu, co może grozić przedawkowaniem. SSRI i MAO powodują zaburzenia ze strony układu pokarmowego, spadek libido, senność lub bezsenność.

Najczęściej stosowanymi lekami są benzodiazepiny. Działają one uspokajająco i przeciwlękowo. Są stosunkowo bezpieczne jak na leki psychotropowe, ale uzależniają. Już cztery tygodnie zażywania ich może spowodować uzależnienie. Minusem są również liczne interakcje. W łagodzeniu stresu mogą być stosowane uspokajające leki roślinne. Przyjmowanie ich nie wymaga kontroli lekarskiej, nie powodują uzależnienia, mają niewiele działań niepożądanych. Obecnie najczęściej stosowanym surowcem o działaniu uspokajającym jest korzeń kozłka lekarskiego. Za działanie surowca odpowiedzialne są irydoidy – walepotriaty (waltrat, acetowaltrat, dihydrowaltrat) oraz zawarte w olejku eterycznym seskwiterpeny (kwas walerenowy, walerenal, waleranon). Surowiec wykazuje również działanie rozkurczające na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i układu moczowego. W medycynie tradycyjnej korzeń kozłka był polecany jako środek uspokajający, przeciwlękowy oraz wzmacniający nerwy, co znalazło potwierdzenie w badaniach naukowych. Wyciągi z tego surowca mogą być stosowane w stanach lękowych, w nadmiernej pobudliwości, w problemach z zasypianiem. Dodatkowo, ze względu na działanie rozkurczające, surowiec może być stosowany w zaburzeniach przewodu pokarmowego, zwłaszcza spowodowanych stresem (w nerwicach wegetatywnych).

Innymi surowcami, które mogą być wykorzystywane w leczeniu stresu, są szyszki chmielu oraz lupulina, czyli otarte z szyszek włoski gruczołowe. Zarówno lupulina jak i wyciągi z surowców działają uspokajająco, nasennie oraz obniżają ciśnienie krwi. Za działanie odpowiadają związki zawarte w olejku lotnym. Poza tym lupulina zwiększa wydzielanie soków trawiennych i działa bakteriobójczo. Chmiel jednak, mimo iż ma działanie uspokajające, może wywoływać senność, dlatego nie poleca się stosowania preparatów z jego zawartością w ciągu dnia. Kolejnym surowcem występującym w wielu preparatach uspokajających jest liść melisy, który działa podobnie do powyższych surowców. Wodno etanolowe ekstrakty obniżają aktywność psychomotoryczną, przyspieszają zasypianie i wydłużają czas snu. Poza tym liście melisy działają spazmolityczne.

Ważny magnez

W terapii stresu należy także pamiętać o uzupełnianiu magnezu. Kawa, herbata czy popularne gazowane napoje z kofeiną wypłukują z organizmu magnez, a niedobór tego pierwiastka powoduje zmęczenie, problemy ze snem oraz bóle mięśniowe. Jeśli dodamy do tego ciągły stres, powyższe objawy mogą przerodzić się w nerwicę lub depresję. Stresu nie można lekceważyć. Jak najszybciej trzeba podjąć odpowiednie kroki, by nie dopuścić do powstania poważnych schorzeń, które wymagają długotrwałej specjalistycznej terapii.