Komunikat dla podróżnych w sprawie szczepień przeciwko poliomyelitis

Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wszystkie osoby podróżujące do regionów, w których potwierdzono występowanie poliowirusów powinny być w pełni zaszczepione przeciwko poliomyelitis – przypomina resort zdrowia.

W celu uzyskania dodatkowych informacji na temat możliwych sposobów profilaktyki, w tym także informacji o innych chorobach zakaźnych występujących w danym obszarze/kraju, należy przed wyjazdem skontaktować się z lekarzem medycyny podróży, najlepiej nie później niż 6-8 tyg. przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza profilaktyki, np. szczepionki przeciwko poliomyelitis.

Poliomyeitis – podstawowe zasady higieny

Podczas pobytu w krajach występowania poliomyeitis należy zachować podstawowe zasady higieny obowiązujące w życiu codziennym i podczas wyjazdów zagranicznych (np. częste mycie rąk, dezynfekcja rąk środkami na bazie alkoholu min. 60%, picie wody butelkowanej, picie wody przegotowanej, unikanie picia wody o nieznanym pochodzeniu).

Aktualne informacje dot. regionów występowania polio dostępne są na stronie internetowej Światowej Inicjatywy na rzecz Eradykacji Polio (Global Polio Eradication Initiative – GPEI).

Informacje nt. choroby

Poliomyelitis (inne nazwy to: nagminne porażenie dziecięce, wirusowe zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego, choroba Heinego i Medina) jest wysoce zakaźną chorobą wywoływaną przez enterowirus, który jest zaraźliwy szczególnie dla dzieci poniżej 5. r.ż., ale zachorować może każda niezaszczepiona osoba, bez względu na wiek. Zakażenie następuje głównie drogą pokarmową i kropelkową (np. podczas kaszlu, kichania i mówienia) przez bliską styczność z zakażonym człowiekiem, a także przez przedmioty skażone wirusem znajdującym się w wydzielinach z gardła lub kałem, a także żywność lub wodę zanieczyszczoną ściekami.

Objawy

Zakażenia poliowirusami wywołują różnorodne objawy kliniczne – od zakażeń bezobjawowych, przez gorączkę, bóle głowy i objawy żołądkowo-jelitowe, postacie oponowe (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych ), aż do ciężkich zachorowań porażennych. Porażenia pojawiające się w przebiegu choroby obejmują poszczególne grupy mięśni kończyn lub tułowia.

Leczenie polio jest wyłącznie objawowe – nie są dostępne leki działające swoiście na tę chorobę, dlatego tak ważną rolę w zapobieganiu poliomyelitis odgrywają szczepienia ochronne.

Ryc.1. Przypadki polio wywołane szczepem dzikim i pochodzenia szczepionkowego na świecie w okresie ostatnich 12 miesięcy (dane WHO na dzień 26 października 2021 r.)