„Złamane serce”, czyli kardiomiopatia Takotsubo

 3 minuty

źródło: Naukawpolsce.pap.pl

Nowa praca podsumowuje pierwsze wyniki międzynarodowego rejestru tajemniczej choroby serca zwanej kardiomiopatią stresową Takotsubo. Kardiomiopatia Takotsubo, popularnie nazywana „zespołem złamanego serca” jest ostrą chorobą serca, występującą często w związku z silnym stresem emocjonalnym lub fizycznym – u kobiet dziewięć razy częściej niż u mężczyzn. Polega na nagłym i przejściowym zaburzeniu funkcji skurczowej mięśnia sercowego. W obrazie klinicznym przypomina ostry zawał serca – pojawiają się trudności z oddychaniem i ból w klatce piersiowej.

Po raz pierwszy choroba została opisana w Japonii w 1991 r., a nazwa Takotsubo pochodzi od dzbana-pułapki do łapania ośmiornic swym kształtem przypominającego zarys uszkodzonego serca. Uważano wówczas, że to łagodne schorzenie, występująca głownie u starszych kobiet – zwłaszcza wdów – pod wpływem ciężkich przeżyć.

Nowe retrospektywne badania objęły 1750 osób (z czego 89,8 proc. stanowiły kobiety – średnia wieku 66,8 lat). Okazało się, że w grupie pacjentów z uważaną do tej pory za chorobę o łagodnym przebiegu kardiomiopatią Takotsubo częstość występowania zgonu oraz poważnych powikłań jest porównywalna z ostrym zespołem wieńcowym. Okazało się również, że emocje mają związek z wystąpieniem choroby rzadziej (27,7 proc. przypadków) niż czynniki fizyczne (36 proc.), a u 28,5 proc. pacjentów nie udało się znaleźć widocznej przyczyny. W porównaniu z ostrym zespołem wieńcowym zaburzenia neurologiczne były ponad dwa razy częstsze (55,8 wobec 25,7 proc.). U 15,3 proc. pacjentów z tą kardiomiopatią angiografia wykazała także zwężenie tętnicy wieńcowej, zatem jej rozpoznanie nie wyklucza zespołu wieńcowego.

Autorzy poszerzyli również powszechnie stosowane dotąd kryteria rozpoznania Takotsubo. Współautorami publikacji są naukowcy z Polski z I Katedry i Kliniki Kardiologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego – dr hab. Miłosz Jaguszewski, dr hab. Marcin Fijałkowski, dr hab. Rafał Dworakowski oraz badacze z I Katedry i Kliniki Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego – prof. Grzegorz Opolski oraz dr Maciej Pawlak.
Badanie jest owocem wieloletniej współpracy polskich ośrodków z University Heart Center, University Hospital Zurich. Międzynarodowy rejestr kierowany przez dr hab. Christiana Templina powstał w 2010 roku i obecnie w tworzenie rejestru zaangażowane są kliniki z 26 krajów, wśród nich z Niemiec, Anglii, Szwajcarii, Włoch, Polski, Finlandii, Australii, Austrii, Czech, Francji oraz Stanów Zjednoczonych.