Opieka farmaceutyczna
Zawodowe płaskostopie
6 minut
Najczęstsze przyczyny płaskostopia to: stojący tryb pracy, nadwaga (również wzrost wagi ciała w czasie ciąży), nieodpowiednio dobrane obuwie (wysoki obcas, wąski przód buta). Wada ta może pojawić się jako powikłanie po złamaniu kości śródstopia, w wyniku długotrwałego unieruchomienia kończyny, a także w przypadku nieprawidłowego stosowania wkładek korygujących. Również niektóre choroby ogólnoustrojowe, takie jak wiotkość stawów, reumatoidalne zapalenie stawów czy cukrzyca, predysponują do powstania tej zmiany. Nieprawidłowa budowa anatomiczna stopy może z czasem dawać obraz stopy płaskiej. Często jest to dziedziczna skłonność do tej deformacji.
Jakie są najczęstsze objawy tego schorzenia? Są to bóle stóp, łydek, uczucie zmęczenia, tzw. ciężkich nóg, zmniejszenie elastyczności stopy, zaburzenie motoryki chodu (chód kołyszący), szybsze męczenie się podczas chodzenia. Także wszelkie zmiany skórne na podeszwowej stronie stopy w postaci rogowacenia naskórka, modzeli, odcisków czy ścieńczenia skóry również świadczą o nieprawidłowym nacisku stopy na podłoże.
W płaskostopiu podłużnym charakterystyczne jest wytarcie podeszwy buta po stronie wewnętrznej. W celu precyzyjnego rozpoznania tej wady niezbędna jest konsultacja u ortopedy. Stawia on wtedy diagnozę na podstawie oględzin gołej stopy i badania RTG. Pomocna w rozpoznaniu jest komputerowa analiza chodu w jego fazie dynamicznej – pozwala ona określić, która część stopy jest nadmiernie obciążana. Kolejną metodą diagnostyczną może być podoskop – urządzenie, które odbija kształt podeszwowej części stopy na kartce papieru.
W obrazie stopy zdrowej występuje przestrzeń między guzem piętowym a przodostopiem, zarysowana jest jedynie zewnętrzna krawędź stopy. W stopie płaskiej cała jej powierzchnia przylega do podłoża, tworząc obraz pełnego wypełnienia podłoża.