Prawidłowe trawienie – poradnik ziołowy

Ziele i liść mięty są jednymi z najczęściej stosowanych surowców w fitoterapii. W tym celu wykorzystywana jest mięta pieprzowa (Mentha piperita) pochodząca z upraw, gdzie rozmnaża się ją wegetatywnie. Na stanowiskach naturalnych na terenie całej Polski spotykane są różne gatunki mięty, jednak jest mało prawdopodobne, by były to okazy mięty pieprzowej. Podobnie rzecz się ma z miętą dostępną w sklepach ogrodniczych. Rośliny te nie powtarzają cech osobników macierzystych i nie można uznać uzyskanego z nich surowca za pełnowartościowy. Tymczasem mięta pieprzowa zawiera odpowiednią zawartość składników czynnych: olejku eterycznego, garbników, związków gorzkich czy kwasów fenolowych. W efekcie pacjent, sięgając po nią, zastosuje preparat o działaniu rozkurczającym, żółciopędnym i żółciotwórczym.

Koszyczek rumianku pozyskiwany jest z rumianku pospolitego (Chamomilla recutita). Jest to surowiec typowo olejkowy. W skład olejku rumiankowego wchodzą azuleny, głównie chamazulen i alfa-bisabolol. Związki te mają zdolność hamowania lipooksygenazy, w związku z tym wykazują aktywność przeciwzapalną. Apigenina stanowiąca składnik flawonoidowej frakcji surowca jest inhibitorem cyklooksygenazy, co dodatkowo zwiększa aktywność przeciwzapalną ekstraktów z koszyczka rumianku. Obecne w rumianku kumaryny, flawonoidy oraz spiroeter wykazują natomiast działanie rozkurczające w obrębie przewodu pokarmowego. Koszyczek rumianku wykazuje również słabe działanie sedatywne, co jest szczególnie korzystne w fitoterapii zburzeń przewodu pokarmowego. Jest ponadto jednym z najbezpieczniejszych surowców roślinnych, przez co stosowany jest również w pediatrii. Należy jednak zaznaczyć, że dla niektórych osób zawarte w nim składniki są alergenami. Należy więc zachować szczególną ostrożność, jeśli w wywiadzie stwierdzimy uczulenie na rośliny z rodziny Asteraceae (Compositae).

Korzeń prawoślazu pozyskuje się z jedno lub dwuletnich roślin prawoślazu lekarskiego (Althaea officinalis). Zawiera on do 10% śluzów i z tego względu jest powszechnie stosowany do produkcji syropów przeciwkaszlowych. Wodne ekstrakty z korzenia stosowane są jako środki osłaniające w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, zwłaszcza w fitoterapii wrzodów dwunastnicy. Należy podkreślić, że preparaty otrzymywane na bazie tego surowca są bardzo bezpieczne (syrop prawoślazowy stosuje się powszechnie u dzieci).

Na zakończenie trzeba dodać, że wielką rolę we właściwym samoleczeniu pacjenta odgrywa farmaceuta. Zanim chory trafi do lekarza, tylko aptekarz może właściwie zdiagnozować problem i podjąć właściwe kroki. Nie wolno pacjenta pozostawić samemu sobie, gdyż może się zdarzyć, że na problemy trawienne spowodowane czynną chorobą wrzodową zastosuje np. napar z ziela piołunu, który dodatkowo pobudzi wydzielanie soków trawiennych. Poświęćmy więc chwilę choremu, zapytajmy o okresowość nasilania się objawów (Helicobacter pylori) czy stosowane leki (np. salicylany). Nie pytajmy pacjenta, jaki lek chce kupić, bo nie on powinien o tym decydować. Uczyńmy użytek z potężnej wiedzy wyniesionej ze studiów i codziennej praktyki.

Strony: 1 2