Opieka farmaceutyczna
AZS – leczenie, suplementacja, pielęgnacja
6 minut
Niezależnie od nasilenia AZS podstawą leczenia są emolienty, do których dołączane są preparaty lecznicze zgodnie z algorytmem leczenia (patrz: tabela). Zgodnie z zaleceniami ETFAD/EADV i NICE regularna pielęgnacja emolientami stanowi leczenie I rzutu AZS zarówno w fazie przewlekłej choroby, jak i w okresie zaostrzeń. Warto mieć na uwadze, że nie każde podrażnienie i odczucie świądu oznacza diagnozę AZS, lecz może być chwilowym i przemijającym stanem zapalnym skóry. Zastosowanie emolientu w takim przypadku będzie właściwym postępowaniem przynoszącym ulgę i przywrócenie homeostazy. Regularne stosowanie emolientów stanowi podstawę leczenia wyprysku kontaktowego mające na celu utrzymanie właściwego poziomu nawodnienia skóry i jej zabezpieczenia przed ekspozycją na czynniki drażniące. Skuteczność emolientów zależy jednak od prawidłowej i regularnej aplikacji. Nowoczesny emolient powinien wykazywać wysoki poziom tolerancji, brak substancji drażniących jak barwniki, parabeny czy substancje zapachowe, zrównoważone pH, dostarczać niezbędnych lipidów, w tym kwasy omega 3 6 9 istotne dla odbudowy bariery naskórkowej.
W leczeniu AZS podnosi się także rolę suplementacji witaminy D3. Według niektórych badaczy jej stężenie w surowicy koreluje odwrotnie z nasileniem choroby. Choć nie ma jednoznacznych dowodów na związek witaminy D3 z nasileniem AZS, wskazuje się na możliwy korzystny efekt suplementacji w przypadku jej niedoboru u chorych, zwłaszcza w przypadku AZS nasilającego się w okresie zimowym. Opublikowane badania polskich autorów potwierdzają poprawę stanu klinicznego i obniżenie stężenia IgE u dzieci z AZS ze stwierdzonym niedoborem witaminy D poniżej 15 ng/ml w wyniku jej suplementacji w dziennej dawce 2000 j.m. przez 3 miesiące.
Podsumowując, leczenie chorych z atopowym zapaleniem skóry powinno być kompleksowe i przebiegać we współpracy z lekarzem. Kładzie się nacisk na edukację pacjenta i jego rodziny, diety eliminacyjne i unikanie alergenów. Stąd też rola farmaceuty w przypadku pacjenta z AZS jest znacząca. Staje się on ogniwem w procesie terapeutycznym, mogąc doradzić lub uświadomić choremu znaczenie pielęgnacji i suplementacji oraz pomóc w wyborze właściwych preparatów. Jest to o tyle ważne, że podstawą leczenia pozostają preparaty zabezpieczające naskórek i odbudowujące barierę ochronną skóry, z czego pacjenci wymagający stosowania emolientów powinni zdać sobie sprawę.